Kabanata 69

”Oo.” Iyon lang ang sagot niya bago niya ibinaba ang tawag. Siya na ngayon ang pinakamahalagang tao pagdating sa paglutas ng mga problema namin sa pag-iilaw. Siya ay masasabing benefactor namin ngayon, kaya hindi ko siya pwedeng asarin. Kaya naman, nagsuot ako ng jacket sa pajama ko at kumatok sa pinto niya. Pagbukas niya ng pinto at nakita niya ang basang buhok ko, napalunok siya. “Masakit pa ba?” tanong niya. Hindi sapat ang tatlong salitang iyon para maintindihan ko ang sinasabi niya. Nagtanong ako pabalik, “Ano?” Bumaba ang tingin niya sa bewang ko, agad ko namang naintindihan. Sa hindi malamang dahilan, bumibilis ang tibok ng puso ko. “Oh. Okay lang ako.” “Maghintay ka dito,” aniya bago tumalikod at iniwan akong nakatayo sa pintuan, mag-isa. Napatingin ako sa kwarto niya sa nakabukas na pinto. Agad kong nakita ang laptop sa mesa. Mukhang nagsimula na siyang magtrabaho naliligo ako. Pwede na. Iyon ay kahanga-hangang pagpapakita ng propesyonalismo. Naglakad siya palapit. Ang matang