Kabanata 51

”Hindi mo kasalanan. Likas sa tao na unahin ang sarili,” sinsero kong sabi. Hindi ko naman talaga sinisisi si Kara. Kung tutuusin, kahit sa magkakapatid, uunahin ng isa ang sarili bago tulungan ang isa. “Ms. Crown...” Niyugyog ni Kara ang braso ko, gusto pang magsalita. Pero nagsalita ako, “Sinabi ni Mr. Gildon na kapag hindi natin naresolba ang isyu sa lighting, mananagot tayo. Wala na tayong panahon para mag-isip pa. Kailangan nating tumuon sa paglutas ng problema sa ilaw.” Nanlaki ang mga mata ni Kara. “Pero hindi naman natin kasalanan. Para tayong sinisisi sa isang bagay na hindi natin ginawa.” “Tayo ang responsable sa project na ito. Kung may problema, tayo talaga ang unang mananagot. Walang pero-pero. Kung ayaw nating harapin ang mga kinahihinatnan, kailangan nating lutasin ang problema,” matigas kong sabi. Hindi na nakipagtalo pa si Kara. Tumango siya at tumalikod. Narinig kong bumulong siya, “Ginagamit ang kapangyarihan ng publiko para sa personal na paghihiganti...” Naintindih