Kabanata 691

Uminom ako ng maraming tsaa noong hapon, pero hindi ako kumain! Tumango ako at sinabing, “Nagugutom na ako.” “Mmm,” humuhuni si Zachary at may tinawagan sa phone. Kaagad pagkatapos, tumayo siya sa tabi ng pinto at tinitigan ang mga puting parol sa itaas na may walang malasakit na mga mata. Sa kabila noon, alam kong masama ang pakiramdam niya at tiyak na nagdadalamhati. Kahit na ganoon, itinago pa rin niya ang lahat ng mapait niyang sakit sa kaibuturan ng kanyang puso. Kahit kailan ay hindi niya ibinulgar ang kanyang nararamdaman kahit kanino. Hindi rin siya naglabas ng sama ng loob sa akin. Hindi ko man lang nagawang mabuksan ang kanyang kalooban. Hindi lang iyon, ang pagkamatay ng kanyang ina ay dahil sa akin... Wala akong masabi. Hindi ko alam kung paano ko siya aaluhin. Si Leo ang nagdala ng pagkain para sa’min. Hindi masyadong kumain si Zachary. Medyo nawalan ako ng gana, kaya kaunti lang ang kinain ko. Pagkatapos naming kumain, bumalik si Zachary sa main hall. Sa buong panahon, hi