Kabanata 64

Bukod dito, siya na mismo nagsabi na kaawa-awa ako tingnan. “Aba, kung naaawa talaga siya sa akin, hayaan ko na lang.” Ang mahalaga ay tumugon siya. Gayunpaman, hindi ko tinanggap ito. Magkasama kaming naglakad nang higit sa sampung minuto, na para bang okay ang lahat. Sa wakas ay hindi ko na siya kailangang sundan o tumingin lamang sa likuran niya. Pinagdikit ko ang aking mga labi at dinala ang aking sarili na atubiling sabihing, "Hindi tayo magkakaroon ng hinaharap." Nang marinig iyon, pinisil niya ang kamay ko at tumabi sa akin nang may medyo maalalahaning mga mata. Tinaas niya ang kanyang kabilang kamay upang haplusin ang buhok ko at inalo ako. “Alam ko kung ano ang pinag-aalala mo, ngunit kung nais mong makapiling ako, ako na bahala.” Nais kong idaplis ang aking mukha sa kanyang palad ngunit iniwasan kong gawin ito. “Hindi mo kaya.” “Magtiwala ka sa’kin, Caroline Shaw.” Determinado ang kanyang boses. Ito ang unang beses na tinawag niya ako sa aking buong pangalan. “Lance Gregg, hi