Kabanata 58

"Anong dapat kong gawin sa kanya?" naguguluhan kong tanong. "Sa palagay ko, nanatili siya para makausap ka." Sa paghusga mula sa hitsura ng mukha ni Jennifer Yale, sigurado ako na hindi mabuti ang kanyang intensyon. Humarap ako sa kanya at ngumisi. "Ilang taon ka na ba? 40 ka na no?" Mukha siyang labis na nasaktan, namumutla dahil sa galit. "Ang kapal ng mukha mo!" Nararamdaman kong nakakabagot na makitungo sa kanya, kaya sinabi ko sa aking assistant, "Halika na." Hindi ako nagpapanggap na rerespetuhin ko ang sinumang katulad niya. Simple lang na hindi ito nararapat para sa kanila. Nang makita niya na malapit na akong umalis, lumapit siya upang pigilan ako. Gayunpaman, pinigilan siya ng aking assistant sa paglapit. Kinuha ko sa kanya ang mga susi at dumiretso sa parking lot. Sa lalong madaling panahon, natagpuan ko ang aking Rolls-Royce. Ito ay napakadaling kilalanin na kotse kumpara sa iba. Hindi ko kailanman ipinagdadamot ang aking sarili. Palagi kong pinipili ang pinakainam pagdatin