Kabanata 184

Akala ko dahil sa nagawa ko nang tumalon sa bintana, hindi na ako hahanapin ni Dixon. Gayunpaman, sa mismong oras na ito, nasa bahay ko siya! Hindi ko nga alam kung paano niya nakuha ang address ko! Nakaramdam ako ng galit at nais isara ang pinto. Umabot si Dixon para harangan ang pinto at buhatin ako. Kumilos siya na parang natural para sa kanyang gawin ito. Isinara niya ang pintuan gamit ang kanyang paa, dinala ako pabalik sa aking kwarto, at nilapag ako sa aking kama. Nakaramdam ako ng sobrang galit na napangiti na lang ako at tinanong, “Anong gusto mong gawin?” Tinitigan ako ni Dixon ng kanyang maitim na mga mata. Umupo siya sa tabi ko at hinaplos ang ulo ko. “Hindi kita mapakawalan,” aniya. Tinanong ko, na natatawa, “Bale anong gusto mong gawin ko?” Hindi ko na talaga magawang magalit sa kanya! “Carol, pwede bang makipagbalikan ka sa’kin?” Hindi ako umimik. “Carol, nagkamali ako... Lubos akong nagkamali. Akala ko... Akala ko... akala ko lang...” Utal ang pananalita ni Dixon. Kitan