Kabanata 9

"Sampu lang ang mayroon nito? Kahit ang mga taong may net worth na bilyon ay walang pribiheliyong magkaroon nito?!" Nang marinig ang lahat ng 'yon, ang babaeng naihi kanina ay mas lalong naihi ulit ngayon. Pakiramdam niya ay medyo nakuryente ang mga ugat sa utak niya. Gayunpaman, hindi pa rin siya makapaniwala na maaaring magkaroon ng ganoong kalaking pera ang isang magulo, parang palaboy na binata na nakasuot ng gunit gunit na damit. Tumingala siya sa branch director at sinabi sa kanya, "Isa itong malaking pagkakamali, tama? Sino ang nakakaalam kung peke ang bank card na iyon? Baka pareho lang ang hitsura nito? Sa tingin mo ba ay maaaring magkaroon ng card ang isang tulad niya. 'Di ba? Agad na kumunot ang noo ni Severin pagkarinig nun. "At anong uri ng tao ang sa tingin mo ay sapat na para magkaroon ng ganoong card? Isang katulad mo?" Ang babae, bagama't medyo ayaw pa ring tanggapin ang nangyayari, ay tumahimik nang maalala kung gaano kalakas ang kanyang lakas. Malamig na sinabi ng branch director ng bangko, "Isang beses lang akong nakakita ng isang tulad na bank card na 'yan, at nagkataon lang iyon. Sino ang magkakaroon ng oras para pekein ang isang pekeng card at subukang linlangin tayo?" Pagkasagot sa babae ay bahagyang yumuko ito sa nanghuhula na ugali at ngumiti kay Severin. "Sir, may maitutulong ba ako sainyo ngayon? Sabihin mo lang ang gusto mo nang magawa na natin ang transaksyon mo sa susunod!" Sa katunayan, ang tagapamahala ng bangko ay may sapat na pag-aalinlangan sa kung ang bank card ni Severin ay tunay, ngunit mas alam niya kaysa makipagsapalaran sa pagkakataong ang card ay peke. Kung mali ang kanyang hula at nakasalang siya sa may-ari ng card baka ay masibak siya sa kanyang trabaho. Higit pa rito, magiging madaling malaman kung peke ang card o hindi. Mabubunyag ang katotohanan bago pa man magsimula ang anumang transaksyon, at magkakaroon pa rin ng panahon para itaboy niya ang mapanlinlang na tao! "King ganoon, ang bagay ay, hindi ko alam kung gaano karaming pera ang nasa loob ng card na ito. Ito ay ibinigay sa akin ng kakilala, at pumunta ako dito dahil gusto kong suriin ang balanse! Habang nandito ako, gusto ko rin i-link ang aking numero para ma-activate ang SMS notification service. Mas madali 'yon para makita ko ang balanse ng card sa gusto ko Ang kawalang-interes ni Severin ay halos nabigla sa lahat ng naroroon. "Kailangang peke ang bank card na 'yan, 'di ba? Sinong bobo para bigyan siya ng ganyan?" Lihim na natuwa ang mayamang babae sa narinig at agad na tumayo. "Naglabas ka lang ng sarili mong kasinungalingan!" Gayunpaman, sinampal siya ni Severin gamit ang likod ng kanyang kamay. "Ang dami mo talagang kalokohan." "Ikaw! Sinampal mo na naman ako!" Mas naagrabyado pa ang babae kaysa kanina. Muli siyang tumingkayad sa lupa at nagsimulang umiyak, nananangis na si Severin ay walang etika at walang pag-aalinlangan sa pananampal ng mga babae! "Sige, Sir. Sumama ka sa akin. Pwede ko bang itanong ang pangalan mo, please?" Gayunman, ang branch direktor ay lubhang magalang. "Ang pangalan ko ay Severin Feuillet!" "Napakagwapo, kapansin-pansin, at katangi-tangi! Ang pangalang tulad niyan ay halos tiyak na magtutulak sa iyo sa mas mataas na taas sa buhay!" ... Ilang minuto lang ay lumabas na si Severin. "Narito ang aking business card, Mister Feuillet. Kung may kailangan ka sa susunod, mangyaring makipag-ugnayan sa akin. Isang karangalan, at isang malaking kasiyahan ang paglilingkod sa iyo!" Sinundan ng branch director si Severin palabas at mas lalo pang yumuko kumpara kanina. "Um...Mister Feuillet, narito rin ang business card ko. Magtsaa tayo kapag wala kang ginagawa! Pwede ka ring pumunta sa bahay ko para maghapunan kung gusto mo!" Sinundan din siya ng magandang manager mula sa likuran. Mukhang desperado na siya at halos hindi na siya imbitahan na magpalipas ng gabi sa kanya. Hindi pa umaalis ang mayamang babae at ang mga bodyguard niya kanina, at napatulala siya nang makita niya ang uri ng ugali ng manager at branch director kay Severin. Tila walang duda, kung gayon, na ang bank card ay talagang totoo. Pagkaalis ni Severin sa bangko, tiningnan niya ang card na nasa kamay niya at ngumiti ng pilit bago tumingala sa langit at sinabing, "Tanda, baliw ka talaga, 'no? Ang pera sa loob ng account ay halos parang sa isang bansa kaban ng pera! At sinabi mo sa akin na 'kaunting pera' lang ang laman nito? Alam ni Severin na may pera sa account na naka-link sa bank card na iyon, dagdag pa rito na ang Tandang Wacko ay isang pantas. Ang hindi inaasahan ni Severin ay ang dami ng mga zero rito. Matapos pag-isipan ang susunod niyang galaw, nagpasya si Severin na magpagupit, pagkatapos ay mamili ng ilang damit para makapagbihis siya nang mas mahusay kapag nananghalian siya kasama si Henry sa Richemont Hotel mamaya. Kung tutuusin, si Henry ay maliwanag na isang tao mula sa mas mataas na antas ng lipunan, at hindi rin nararapat na bisitahin ang hotel kung siya ay nakadamit nang gaya nito. Nang maputol na ang mahaba at magulo niyang buhok, si Severin ay nagmukhang mas gwapo ng kaunti kaysa sa dati, dahil ang kanyang pinait na mukha ay hindi natitinag, habang ang kanyang maiksing buhok ay nagbigay sa kanya ng isang buoyant at nakakapreskong hitsura. "Ang kailangan ko lang ngayon para maging isang kagalang-galang na lalaki at isang pares ng disenteng damit!" Tiningnan ni Severin ang sarili sa pamamagitan ng repleksyon sa bukana ng tindahan at hindi niya maiwasang mambola sa sarili. Nang mamimili na sana siya ng damit nang nakita niya ang babaeng naka-helmet sakay ang electric bike sa kalapit na residential area. Nang nakita ang kanyang pigura, itim na buhok, at ang design ng kanyang electric bike, may biglang napagtanto si Severin at sabi. "Siya nga ito!" Tunay nga, ito ay walang iba kundi ang babaeng nakita niyang nagpapadala ng isang sobreng puno ng pera sa kanyang bahay noong gabing iyon, siya rin ang lihim na tumutulong sa kanyang mga magulang. Naudyok agad sa kanya ng kuryosidad na alamin ang pagkakakilanlan ng babae, gayundin ang dahilan kung bakit ito tumutulong sa kanyang pamilya! Nang makitang papasok na siya sa komunidad, agad siyang sinundan ni Severin mula sa malayo. Medyo luma na ang kapitbahayan doon, at pagkatapos iparada ng babae ang kanyang electric bicycle sa ibaba, tinanggal niya ang kanyang helmet at hinayaan ang kanyang buhok. Napabuntong-hininga si Severin sa magandang buhok at side profile ng babae, dahil bahagyang nagulat siya nang makitang isa itong napakagandang babae. Naku, hindi niya maalala kung sino siya! Dati niyang iniisip kung kamag-anak ba siya o dati niyang kaklase, pero mukhang hindi iyon ang inaakala niya. Nagmamadaling umakyat ang babae na may dalang maliit na cake. Palihim na sumunod si Severin nang hindi gumagawa ng ingay. Pagkarating ng babae sa ikatlong palapag ay binuksan niya ang pinto ng unit niya at pumasok."Selene! Nandito na ako!" "Nagdala ka rin ng cake? Yay, may cake! Salamat, Mama!" parang bata na boses ang sabi mula sa loob ng unit, at malamang na anak ng babae ang bata. Nakaramdam ng hindi maipaliwanag na pagkabigo si Severin matapos malaman na may anak na babae. Ang ganda talaga ng babae, at pakiramdam ni Severin na halos walang bahid ang kagandahan nito nang masulyapan niya ito sa gilid kanina. Bilang karagdagan, siya ay nagkusa na tulungan ang kanyang mga magulang sa loob ng maraming taon, na nagpapakita na siya ay mabait sa puso. Kung single lang siya, iisipin ni Severin na pakasalan siya at bigyan siya ng kaligayahan. Sa kasamaang palad, tila mayroon na siyang anak na babae na mga tatlo o apat na taong gulang. Pagpasok ng babae sa kwarto ay hindi niya isinara ang pinto dahil may bitbit itong isang buong bag ng gulay kasama ang cake. Ikinawit lang niya ang pinto gamit ang kanyang paa upang subukang isara ito, ngunit nanatili ang isang kasinglaki ng daliri na puwang dahil hindi ito tuluyang nakasara. Tumayo si Severin sa labas ng pinto at tumingin sa labas upang subukang makita ang mukha ng babae, dahil baka maalala niya kung sino ito kapag nakita niya ito sa harap sa halip na sa gilid lamang. Lumabas ang babae mula sa kusina pagkatapos maglagay ng mga gulay doon, at tinapik niya ang ulo ng kanyang kaibig-ibig at bilog na mukha habang sinasabing, "Nakalimutan ko ang iyong kaarawan dahil naging abala ako kamakailan. Dahil day off ko ngayon, inisip ko na bigyan ka ng espesyal na kaarawan at bigyan ka ng cake para makabawi. Masaya ka bang marinig iyon. "Opo naman po! Salamat, Mama!" Puno ng ngiti ang mukha ni Selene, ngunit hindi nagtagal ay sumimangot siya at ngumuso. Ngatanong nang nagtatampo, "Kailan babalik si Papa, Ma? Kailan kaya siya makakain ng cake sa atin?" Ang ngiti sa mukha ng babae ay unti-unting mawala nang marinig niyang sinabi niya ito, pero agad niya rin pinilit ngumiti ulit at sabi sa maliit na batang nasa harapan niya, "Diba sinabi ko na sa'yo na nag-ta-trabaho ang papa mo para kumita ng pera? Magiging madali ang mga bagay sa atin sa oras na makakita siya ng malaking pera!"