Kabanata 166

Naramdaman ni Queenie na parang nabunutan siya ng tinik sa dibdib dahil sa wakas ay matutulungan na siya ni Severin na mabayaran ang siyam na libong dolyar na utang niya. Ibig sabihin nito ay hindi na niya kailangang mag-alala tungkol sa mga lalaking iyon na maaaring magdulot ng gulo sa kanya muli. "Kailangan mong sumiksik ng kaunti, sa tingin ko." Pagbalik ni Severin sa kanyang upuan, sinabi niya ito kay Queenie habang papasok ito ng kotse. "Huwag kang mag-alala! Ako na ang magbubuhat kay Selene!" Agad na binuhat ni Judith si Selene at niyakap ito. "Hindi ko inaasahan na ikaw pala iyon, Queenie!" Pagkaupo ni Queenie, ngumiti siya ng may pag-aalinlangan kay Judith at sinabi, "Tiya Judith, kung hindi dahil kay Severin ay hindi ako maililigtas sa mga mapanirang taong iyon..." Ngumiti si Severin at maikling nagpakilala. "Siya nga pala, ito ang asawa ko, si Diane. Mahal, ito ang pinsan ko, si Queenie. Anak siya ng tita kong si Marie. Sila ng pamilya niya ang tumulong sa mga magulan