Kabanata 237

Ilang minuto palang ang nakakalipas pagsapit ng ala singko. Walang pamilya ang kakain nang ganito kaaga. “Simula ngayon, nakahanda na ang agahan depende sa oras ng trabaho mo. Kailangan kumain muna si ate ng agahan bago pumasok sa trabaho,” sabi ni Yi Jinli. Dinala niya si Ling Yiran sa lamesa at pinaupo. Sumunod naman si Ling Yiran at tiningnan ang pagkain sa lamesa. Maraming magkakaibang putahe ng Chinese at Western. Sa huli, uminom lang siya ng isang baso ng gatas, kumain ng lugaw at kaunting mga pastries. Masyadong magarbo ang agahan na ito kung ikukumpara mo sa dalawang dolyar na siopao na lagi niyang binibili sa umaga. Narealize niya rin na talagang naninirahan siya ngayon Yi residence kaysa sa maliit niyang inuupahan. “Sasabihan ko ang aking driver na ipagmaneho ka sa Sanitation Service Center mamaya,” sabi ni Yi Jinli. “Ayos lang. Sasakay lang naman ako ng bus,” mabilis na sabi ni Ling Yiran. “Malayo ito masyado mula sa Sanitation Service Center, Kung sasakay ka ng bus,