Kabanata 179

"It's none of your business kung gusto kong hiwalayan o hindi, Aaron. I'm grateful for your concern, but that's it. I beg of you, leave me alone." Sabi ko. Bumangon ako pagkasabi ng mga katagang iyon at nagpatuloy, "Salamat sa tsaa. Gabi na. Babalik muna ako." Pagkatapos, lumabas ako ng kwarto nang hindi na hinintay ang sagot nila. Pagkalabas na pagkalabas ko ay narinig ko ang mahinang pagkabasag ng salamin mula sa loob. Hindi ako huminto at dire-diretsong bumaba ng hagdan. Hinihintay ako ni Monique sa main hall ng café. Tumakbo siya papunta sa gilid ko nang makita niya ako, at nag-aalalang nagtanong, "Ayos ka lang ba? Pinahirapan ka ba niya?" Hinawakan ko ang nanginginig niyang mga kamay, umiling ako, "Hindi, hindi. Gabi na. Uwi na tayo." Tumingala siya patungo sa ikalawang palapag, at si Aaron ay nakatayo doon, tahimik na nakatingin sa amin na may malamig na mukha. Humigpit ang hawak niya sa mga kamay ko dahil sa takot. Tumango siya, "Sige, uwi na tayo!" Pagkatapos ay hinila niya ako