Kabanata 129

Iminuwestra ko ang telepono sa aking kamay at sinabing, "Nandito ako para kunin ang telepono." "Hindi na kailangan iyon kung natutulog ka," sabi niya. "Tama ka," sagot ko. Pagkatapos ay bumalik ako sa lounge, medyo absent-minded. Sa kabutihang palad, ang mga buntis na kababaihan ay inaantok. Pagkaraan ng ilang saglit na titig sa kisame ay nakatulog na ako. Hapon na nang magising ako, may narinig akong nag-aaway sa opisina. Bumangon ako sa kama at medyo nahihilo. Baka dahil sa sobrang tagal kong natulog. Pagbukas ko ng pinto, magkaharap sina Hendrix at Austin. Hindi ko alam kung ano ang pinagtatalunan nila, pero tumigil sila nang makita nila ako. Binato ni Hendrix si Austin ng isang stack ng mga dokumento at malamig na sinabi, "Huwag mong pakialaman ang sarili mong gamit, sana hindi ka na muling magkamali." Pinulot ni Austin ang mga dokumento at malungkot na tinitigan ako. Pagkatapos ay lumabas siya ng silid nang walang sabi-sabi. Napatulala ako. Nagpakita ba ako sa maling oras? "Anong