Kabanata 315 Paano Tayo Nauwi Sa Ganito

Nakatayo si Jane sa harap ng isang puting pinto. Matapos niya ritong tumayo nang matagal, sa wakas ay itinulak niya ito pabukas. “Hindi ako kumakain.” Sa isang kama sa may ward, masasabing nalanta ang itsura ni Jason. Sa mga panahong ito, nabubuhay siya sa pagkabalisa. Ang pag-aasam niyang mabuhay ang dahilan kung bakit nilalabanan niya ang kanyang sakit. Subalit hindi mapagkakailang sobrang sakit nito. Habang lumilipas ang mga araw ay mas nagiging desperado na rin siya. Nilalabanan niya ang kanyang sakit maging ang kawalan ng pag-asa. Gusto pa niyang mabuhay. Gusto niya na lang magpakasasa at bumalik sa mga araw na hindi niya kailangang mag-alala parati. Ginugol ni Madam Dunn ang kanyang mga araw sa pag-iyak. Napagod na rin si Jason na makitang may taong iyak nang iyak sa kanyang tabi maghapon. Kamakailan lamang ay nagsimula na ring magkasakit si Madam Dunn, ngunit parang nawalan ng tinik sa lalamunan si Jason. Sa wakas, makakawala na siya sa taong walang tigil ang pag-iyak sa kan