Kabanata 235 Atakeng Psychological

Nanlamig ang mata ni Michael. “Patay ako? Paano mo naman nasabi?” “Dahil hinawakan ko ang bagay na gusto ko?” “Hahahaha… Sabi ko na, hindi ka pa nagbabago. Nagdaan na ang maraming tao, ngunit ikaw ay matigas pa din ang ulo at makasarili pa din!” Bawat salita niya ay puno ng walang katapusang lamig. Ang lalaki na kanyang tinitignan ay may mukha na sobrang pareho ng sa kanya, ang mata ay parehong huis, haba, kitid at panlalamig. Pareho sila ay may magandang kilay at mata na kasing dilim ng gabi. Silang pareho… ay mukhang sobrang pamilyar sa isa’t isa. Gayunpaman, si Michael ay tumingin sa lalaking katapat niya na parang siya ang orihinal na sala. Kung ang salita ay may pisikal na pinsala, gusto niyang punitin si Sean Stewart sa pira piraso, balatan siya, hatakin ang paa’t kamay. Dukutin ang mata, buhusan ng lead ang kanyang tenga at putulin ang kanyang dila! Sa kanyang gulat, si Sean ay hindi galit sa mga salitang iyon. Binigyan niya lang si Michael ng mayabang na tingin “Matigas an