Kabanata 4 Siya ang Bagong Boss

Sa oras na makarating sila sa lobby, masikip na ito. Ilang babaeng secretary ang nagbubulungan. "Narinig mo ba? Sabi nila na galing sa Ontario ang bagong boss. Nagmamay-ari na siya ng maraming mga kumpanya at mukhang mayaman! Hindi lang yun, pero single din siya!" "Sigurado ka ba? Ang bagong boss daw nagpakasal sa isang babae dahil sa arranged marriage na ginawa ng kanyang pamilya noon. Kaso ayaw niya sa girl." "Oo, alam ko rin ‘yun! Narinig ko na yung CEO ay may malapit na relasyon pa sa ex niya, pero pinilit siya na makipaghiwalay para pakasalan pakasalan yung present wife niya dahil sa pamilya. Hindi man lang sila in love." Hindi mapigilan ni Lynette na tingnan ang kapanapanabik na pag-uusap na nangyayari sa paligid nila. Lumingon siya at sinukbit ang manggas ni Yvonne. “Narinig mo ba yun, Yvonne? Nagtataka ako kung ano ang hitsura ng bagong boss natin! Siguro matangkad, mayaman, at gwapo? " "Ewan. Malay ko." Kinulot ni Yvonne ang kanyang mga labi na may kaunting interes at nilaro ang wedding ring sa kanyang daliri. Kasal na siya sa pinakamagandang lalaki sa buong mundo, kaya't wala siyang interes sa iba pa. Kahit na walang pakialam sa kanya si Henry, wala siyang pinagsisisihan dahil ito ang hiniling niyang kasal! Anuman ang mangyari, panghahawakan niya ito hanggang sa wakas! “Ah, tingnan mo! Nandito na ang CEO! Pinark lang niya ang sasakyan niya sa labas!" Ang mga babaeng empleyado ay biglang sumigaw ng napakalakas kaya sumakit ang tenga ni Yvonne. Agad na pumunta ang manager sa harap at sinigawan sila. "Shh tumahimik nga kayo! Maging maingat naman kayo sa kilos nito! Darating na ang CEO!" Ang mga tao sa lobby ay sinara ang kanilang mga bibig. Naipit si Yvonne sa gilid ng lobby. Nakikita na ang kanyang mga kasamahan ay naka-tiptoe at sinusubukan ang kanilang makakaya para masulyapan ang CEO, ang kanyang tingin ay lumipat din sa entrance. Sa gitna ng siksikan, nakita niya ang ilang mga minivan na naka-park sa pasukan mula sa malayo. Sa harap nila ay isang itim na Maybach. Maraming mga matataas na executive ang tumakbo sa entrance at magalang na tumayo sa magkabilang panig ng pinto habang pinagmamasdan ang driver na binubuksan ang pinto ng kotse. Inunat ni Yvonne ang kanyang leeg at nakita muna ang mahabang paa ng lalaki na lumabas sa sasakyan. Mukhang ang mga ito ay mas payat din kapag nakasuot sila ng itim na pantalon. Ang paningin lamang ng kanyang mga binti ang nagpasigaw sa mga babaeng kasamahan sa paligid ng kanyang kasiyahan. Natigilan siya. Ang isang tao na may ganoon kahaba at payat na mga binti ay malaman hindi masama ang itsura. Tila ang bagong CEO ay maaari ngang maging isang matangkad, mayaman, at guwapong tao. Inilayo niya ng kaunti ang kanyang pagtitig at napansin na ang lalaki ay lumabas mula sa sasakyan. Ang itim na suit na suot niya ay akma sa kanya perpekto at accentuated na muscular figure. Nakasuot siya ng puting dress shirt sa ilalim na may katugmang itim na kurbata. Kailangang pigilanni Yvonne ang sarili. Gayunpaman, ang tanawin ng kanyang Adam’s apple na gumagalaw habang kausap niya ang ibang mga tao ay labis na nakakaakit. Hindi mapigilan ni Yvonne na maramdaman ang kanyang puso na tumibok nang medyo mabilis. Itinaas niya ang kanyang tingin para makita ang mukha ng lalaki at agad na nabigla sa kanyang nakitang malamig na facial features. Juskoooo! Bakit kamukha ng kanyang bagong boss si…Teka hinsi, ito nga ay si Henry Lancaster in the flesh! Siya-Siya ang bagong CEO?! Hindi niya inaasahan na magkikita sila muli sa ganitong paraan pagkatapos makalabas ng kanyang sasakyan kanina lang at ni wala pang sampung minuto ang nakalipas. Naging boss niya si Henry? Anong klaseng kapalaran naman ito! “Kumusta, Mr. Lancaster! Baka pagod ka na sa iyong paglalakbay! Tignan niyo, hinihintay ng aming mga empleyado ang iyong pagdating!" Sinubukan ng isa sa mga executive na mapalapit ang sarili kay Henry. Sa parehong oras, ang ilang mga tao pa ay bumaba mula sa mga kotse sa likod ng Maybach ni Henry. Ang mga kalalakihan at kababaihan ay lahat nakasuot ng suit, nakasuot ng leather na sapatos, at may dalang tig-iisang briefcase. Lahat sila ay may aura ng mga business elite. Marahil sila ang mga executives at secretaries na inilipat mula sa head office. "Please come in po." Walang emosyong tumingin si Henry sa paligid. Walang nakakaintindi ng kanyang blangkong ekspresyon. Isang maikling hmm ang kanyang tugon, pagkatapos ay lumakad sa lobby ng kumpanya. Nang makita siya ng mga babaeng empleyado na paparating, hindi nila maiwasang mamula at iyuko sa hiya ang kanilang ulo. Makalipas ang ilang sandali, nagsimula na silang magnakaw muli ng mga sulyap sa kanya. Dumiretso si Henry sa elevator nang hindi man lang tinitingnan ang sinuman sa kanila. Pinigilan ni Yvonne ang kanyang hininga at sinubukang itago ang kanyang ulo sa karamihan, umaasa na hindi siya mapapansin. Sa gilid ng kanyang mata, nasulyapan niya si Henry na nakatingin sa kanyang direksyon!