Kabanata 192

Ang kanyang mukha ay pinahiran ng dumi, ang maliit na batang babae ay nakikipag-usap sa batang lalaki sa tabi niya. "Siguro hindi pa sila nagsisimula ng klase - iyon ang kulang!" Ang bata ay nagpunas ng isang snot. "Gusto kong pumunta din!" Ang isa pang medyo chubby na lalaki ay nag-tubo, "Kailangan mo ng pera upang makapasok sa paaralan. Wala kaming pera. Gumagawa na si Ms. Queta ng maraming mga trabaho upang mapakain kami. Hindi na tayo maaaring humiling pa sa kanya! ” "Gutom na ako!" ungol ng batang babae. "Hahanapin kita ng kaunting tinapay!" "Bakit ka mga urchin na nagsisiksik sa mga pintuan? Mawala ka! " Lumabas ang isang security guard, nagngangalit sa galit. Ang tatlong bata ay tumalon sa takot. Ang bantay ay nasa singkuwenta, ang uri na maaari mong makita sa isang lugar ng konstruksyon. Kitang-kita ang takot sa kanya ng mga bata, at sa gilid ng pagtakas — ngunit patuloy silang nakatingin sa paaralan, medyo mas mahaba ... Nagsalita si Gerald: "Nakatingin lang sila. Ayo