Kabanata 34

Nagpasalamat si Ryan habang tinatanggap ang dyaket. Inihagis niya ang dalawang putol na kahoy na panggatong sa apoy, nakikinig sa tunog ng kaluskos habang nagsimula siyang makaramdam ng antok. Nang muling imulat ni Ryan ang kanyang mga mata, nagising siya sa lamig. Nakita niyang umuulan pa rin nang malakas at madilim sa labas. Kung ibabase sa dilim, dapat ay hatinggabi na o bandang ala-una. Ang apoy ay nagniningas pa rin, ngunit ang init nito ay limitado. Nanginginig si Ryan, nakatingin sa dalawang babae na nanginginig din, namumula ang kanilang mga mukha. “Nakatulog na ba kayong dalawa?” tanong niya. Sabay na tumango ang dalawang babae, saka biglang umiling. “Nakatulog kami noong una, pero nagising kami dahil sa lamig kaya hindi na ulit kami makatulog,” sabi ni Freya, na niyakap ang sarili nang mahigpit. Tumango rin si Nina. Siya ay payat, kulang sa taba sa katawan, at napakalamig na para magsalita. “Bakit hindi ninyo ako ginising?” Tumawa si Ryan. “Wala rin namang magagawa. Hindi na