Kabanata 179

Habang pinupuri si Camelia, uminit ang loob ni Ryan. Sa kabila ng kanilang mga hindi pagkakasundo, nanatiling nakatuon si Camelia sa mas malaking larawan. “Salamat sa pag-aalala mo.” “Huwag mong masyadong taasan ang tingin sa sarili mo,” malamig na sagot ni Camelia. “Nag-aalala lang ako na walang makakahanap ng pagkain para sa atin kapag nagkasakit ka.” Alam ni Ryan na hindi talaga ganoon ang ibig sabihin nito. Nagpalitan sila ni Sherry ng masayang sulyap sa kabaligtarang pahiwatig ni Camelia. Nag-aalala, nanatiling nakatitig si Freya kay Ryan. Halata sa mukha ng babae ang malasakit. “Mukhang namumula ang mga mata mo. Sa kakabahing mo ‘yan. Hayaan mong gawaan kita ng isa pang tasa ng luyang tsaa.” “Ayos lang.” Ikinaway ni Ryan ang kamay niya. Kung talagang sinisipon siya, kahit gaano kadaming tsaa ay hindi makakatulong. “Kailangan ko lang itulog ‘to. Huwag kayong lahat mag-alala.” Napatingin si Ryan sa mga babae, lahat sila ay mukhang nag-aalala. Nakaramdam siya ng matinding pananabik