Kabanata 996

“Oo!” Agad na sumunod sina Noir at ang iba, hindi naglakas-loob na maging suwail. Pagkatapos, umatras sila. Gayunpaman, nanatili silang medyo malapit kay Andrius, handang suportahan siya kung kinakailangan. “Heh...” Tumingin si Osian kay Andrius na may pangungutya at sinabi, “Andrius, mas mabuti pang manatili ka na lang sa dilim at pasalamatan ang langit para sa buhay mo nung araw na nakatakas ka mula sa magma. Hindi ka dapat nagpakita sa harapan ko at sayangin ang buhay na milagrosong nakuha mo!” Sa kanyang mga mata, nasira na ang mga meridian ni Andrius ng kanilang pinuno, kaya’t itinuturing niyang inutil si Andrius. Kaya’t hindi siya naglaan ng pansin kay Andrius. Hindi na-offend si Andrius sa pang-uuyam ni Osian. Kumilos siya ng magaan at ang kanyang katawan ay tumalon pasulong na parang agila na bumababa patungo kay Osian. “Hm?” Naguluhan si Osian saglit, pagkatapos ay nagpasimuno ng pangungutya at tumama ng palad patungo kay Andrius. “Sobra kang nagmamataas!” Bam! Sa susu