Kabanata 462

“Pasensya na!” Ang tibok ng puso ni Jeramie habang yumuyuko at humihingi ng paumanhin. “Napakasutil ko! Nagkamali ako! Mali ako! Pasensya na talaga!” Baka kay Zenith siya yumuyuko, pero kay Andrius siya tunay na humihingi ng paumanhin. Patuloy niya ang kanyang pagyukod at sumigaw sa mga bodyguard sa likod niya, “Huwag kayong tanga-tanga diyan! Mag-sorry kayo!” Takot siya! Takot siya na baka gibain ng Wolf King ang kanilang hotel! “Pasensya na!” “Napakasutil namin!” “Young Master Mangold, napabulag kami!” Walang ideya ang mga bodyguard kung ano ang nangyari, ngunit nang makita nila ang takot sa mukha ni Jeramie at ang mga ugat na tumutusok sa kanyang noo habang sumisigaw, alam nilang nakaharap sila sa isang makapangyarihang tao. Nabigla si Zenith. Mula nang kailanman naging kilala ang kanyang pangalan? Gayunpaman, magandang bagay ito. Dahil sumuko si Jeramie, hindi siya kinailangang managot ni Zenith. Simpleng sinabi niya, “Sa susunod, buksan niyo ang inyong mga mata nang mas