Kabanata 296

“Huwag kang lumapit!” May mahinang hikbi sa boses ni Halle. Gusto niyang tumakbo. Gayunpaman, dahil sa droga, wala siyang lakas. Paano siya tatakbo kung hindi man lang siya makatayo? Napatingin siya sa mga pangit na lalaki na lumalapit sa kanya at kung paanong nakatayo si Levi sa gilid na may dalang camera... Nakaramdam ng kabiguan ang puso ni Halle. Ang ekspresyon niya ay parang namamatay na diyamante. Tapos na. Tapos na ang buhay niya. Hindi niya dapat pinagkakatiwalaan si Levi. Walang bagay na hindi gagawin ng isang hamak na tulad niya. Ngayon, itinulak siya sa walang katapusang bangin. Maaari lamang siyang mabuhay sa anino sa natitirang bahagi ng kanyang buhay. Sa isang iglap, iniisip ni Halle ang kamatayan. ‘Paalam, Luna. Paalam, Andrius. Paalam, Mom at Dad…’ Ang mga kalalakihan ay inaabot ang dulo ng kama. Dalawang linya ng luha ang kumawala sa gilid ng mga mata ni Halle. Naglaho ang lahat ng kulay sa kanyang mundo, isang tumpok na lamang ng abo ang naiwan. Cra