Kabanata 1843

Umingay ang kalangitan. Naharap ang Dark Demon Sect sa pinakamadilim nitong araw mula noong itatag ang kanilang sekta. Marami sa mga nasugatang disipulo ang namatay sa kanilang mga puwesto habang ang mga kanina pang sugatan ay nagiwan na lamang ng bakas ng dugo sa lupa. Isa itong kahindik hindik na eksena ng karahasan. Para itong isang impyerno sa daigdig. Maging si Titus ay nabalot ng dugo—hindi ito nanggaling sa kaniya kundi sa mga disipulo niyang nagkapirapiraso sa mga pagsabog na tumalsik sa kaniyang katawan. Habang matindi ang pinsalang tinamo ng ikalawa at ikatlong Elder mula sa mga pagsabog na iyon. “Pfft—” Galit na dumura ng dugo sa kaniyang bibig si Titus. Namumuhi niyang tiningnan si Andrius bago nito sabihing, “Hayop kang bata ka. Babalatan kita ng buhay at pagpipirapirasuhin hanggang sa mga buto mo. Hindi ako si Titus Cox kung hindi ko ito magagawa sa iyo!” Habang nagsasalita, lumipad siya mula sa lupa bago siya magdive kay Andrius na parang isang uwak. Sa gitna n