Kabanata 1

8:00 ng umaga noon. Madilim ang kalangitan at makapal ang mga ulap, senyales na malapit nang bumuhos ang malakas na ulan. “Mr. Fowler, pahingi ng identification documents ko. Magpapakasal ako sa isang lalaki ngayong araw.” Ang mga salita ni Clara Fowler ay ikinagulat ng kanyang tagapagturo, si Mark Fowler, na nasa kalagitnaan ng pagsasanay ng Aikido. Nilingon niya si Clara. Isa itong inabandunang sanggol na natagpuan niya habang naglalakbay. Noon, halos mamatay na sa gutom si si Clara. Ang balat nito ay puno ng mga namumulang pantal, salamat sa mga pulang langgam na gumagapang sa kanyang buong katawan. Noon, naramdaman ni Mark na tiyak na pinagtagpo siya ng tadhana at ang sanggol na si Clara, kaya kinarga niya ito at dinala pabalik sa Nameless Mountain, kung saan siya nagpapagaling. Inalagaan niya nang husto si Clara, at ganoon din, unti-unting lumaki ang sanggol na si Clara. Nang malaman ni Clara kung paano magsalita at maglakad, natuklasan ni Mark ang kakaibang katangian niya. Madalas makipag-usap si Clara sa hangin. Sa tuwing tatanungin ito ni Mark kung bakit nito ginagawa iyon, sasabihin nito sa kanya na nakikipag-usap ito sa ibang mga bata. Inilarawan pa nito ang mga katangian ng nasabing mga bata. Alam ni Mark ang isa o dalawang bagay tungkol sa mystic arts. Alam niya kaagad na ang mga “mga bata” na nakita ni Clara ay mga multo. Dahil mukhang hindi naman natatakot si Clara sa kanila at hindi siya nagkasakit, nagpasya si Mark na hayaan na lang si Clara na makipag-usap at makipaglaro sa mga batang multo. Pagkatapos ng lahat, ang buhay sa kabundukan ay maaaring maging nakakabagot kung minsan. Akala niya noong una ay hindi na makakakita ng multo si Clara kapag tumanda na ito. Hindi niya alam na laging makakakita ng multo si Clara. Hindi mahalaga kung gaano katanda ang dalaga o kapag nakita nito sila—may mga pagkakataon pa nga na nakikita nito sila sa sikat ng araw. Lumalabas na si Clara ay biniyayaan ng spectral vision. Hindi lamang iyon, ngunit nalaman din ni Mark sa kalaunan na ang supernatural foresight ni Clara ay labis na makapangyarihan. Buti na lang, sina Mark at Clara lang ang nakatira sa kabundukan. Paminsan-minsan, bumibiyahe ang mga bisita sa tuktok para lang bisitahin sila. Sa mga oras na iyon, pinapaalalahanan ni Mark si Clara na huwag banggitin ang anumang nakikita nito para maiwasang matakot ang kanilang mga bisita. “Clara, wala ka ngang boyfriend! Paano ka mag-aasawa ng lalaki?” Matapos mawala sa ulirat, mabilis na tinanong ni Mark si Clara, “May nahulaan ka ba? O may nakita ka ba?” Paliwanag ni Clara, “Limang minuto ang nakalipas, bigla kong nakita ang sarili ko na may kasamang matangkad na lalaki na nakaitim na suit na inaasikaso ang pagpaparehistro ng kasal sa City Hall. “Mr. Fowler, pahingi ng mga dokumento ko. Bababa ako ng bundok. Sisiguraduhin kong makikipagkita ako sa estrangherong iyon at magpapakasal sa kanya.” Ang kanyang supernatural foresight ay labis na makapangyarihan. Tiyak na mangyayari ang mga pangitain niya. Walang sinuman ang maaaring magbago ng daloy o wakas. Sinubukan niyang baguhin ang kinalabasan sa nakaraan, ngunit nabigo siya nang husto. Simula noon ay sinunod na ni Clara ang itinatakda ng tadhana. Hindi na niya sinubukang baguhin ang mga ito. “Estranghero?” Biglang nagbago ang ekspresyon ni Mark. Tinitigan niya ang kanyang estudyante, napansin ang maselang at magagandang katangian nito. Si Clara ay likas na kagandahan na isang may pares ng kaakit-akit na mga mata. Ngunit kung minsan, madali nitong takutin ang iba kung ang titig nito ay magiging matalas at malamig. Si Clara ay 25 taong gulang. Pagkatapos niyang makapagtapos ng kolehiyo, pinili niyang bumalik sa Nameless Mountain sa halip na maghanap ng trabaho sa lungsod. Ang Nameless Mountain ay lugar na may makulay na halaman at tahimik na kapaligiran. Ito ay mainam na lugar para sa isang tao upang pakalmahin ang kanilang sarili at ihasa ang kanilang mga kakayahan. Ang nayon na matatagpuan sa paanan ng bundok ay medyo umuunlad. Ang mga konkretong kalsada ay sementado sa buong nayon. Bawat pamilya ay may kanya-kanyang sasakyan, na ginagawang napakaginhawa para sa kanila na maglakbay kahit saan nila gusto. Walang gumambala kina Mark at Clara, na nakatira sa tuktok. Si Mark ay manghuhula na may kalahating lutong kakayahan. Kaakibat ng makapangyarihang kakayahan ni Clara, nalutas nila ang ilan sa mga pinakamalaking problemang kinaharap ng mga taganayon noong nakaraan, na nakakuha ng paggalang at paghanga ng lahat. Si Mark ay naninirahan sa kabundukan sa nakalipas na 30 taon. Kilala siya ng lahat ng tao sa nayon bilang liblib na matandang lalaki na may napakalakas na kakayahan. Dahil pinrotektahan niya ang nayon, natural lang sa mga taganayon na alagaan siya at si Clara. Siyempre, hindi rin nila sisirain ang kapaligiran ng Nameless Mountain. Dalawang kaibigan lang ni Clara ang nakakaalam ng kakaibang kakayahan niya. Ang parehong magkaibigan ay may trabaho sa Donford City. Madalas silang nakikipag-ugnayan sa pamamagitan ng kanilang mga phone. Paminsan-minsan, nagmamaneho si Clara sa siyudad upang dumalo sa mga pagtitipon kasama ang kanyang mga kaibigan. Pero hindi pa siya kailanman nagkaroon ng nobyo. Sinabi ni Clara kay Mark na lahat ng binata na nakilala niya ay hindi nakatadhana na maging asawa niya. Dahil iyon ang kaso, bakit siya mag-aaksaya ng oras at pagsisikap na magsimula ng romantikong relasyon sa mga iyon? Pag-aaksaya lamang iyon ng oras. Kaya naman ang biglaang pagdedeklara niyang magpakasal sa isang estranghero ay tumakot kay Mark kanina. “Mr. Fowler, wala akong boyfriend. Ikakasal lang ako ngayon dahil magiging whirlwind marriage iyon.” Napatulala si Mark. “Clara, posible bang mabago mo ang kinalabasan?” Talagang nag-aalala siya tungkol sa planong pagpapakasal ni Clara, dahil ito ay malayang 25-taong-gulang na babae. Ngunit hindi iyon nangangahulugan na maaari na lang itong pumasok sa whirlwind marriage! “Hindi.” “Buweno, anong hitsura niya?” Alam na alam ni Mark na ang mga eksenang nasaksihan ni Clara sa pamamagitan ng supernatural na paningin nito ay magaganap sa parehong araw. Iyon ay kaayusan ng Diyos, kung tutuusin. Parehong hindi nagkaroon ng kakayahan ang mentor at estudyante na sumalungat sa mga kaayusan ng Diyos at muling isulat ang kanilang mga tadhana. Kahit na si Clara ay biniyayaan ng spectral vision at supernatural foresight, hindi siya master ng mystic arts. Bagama’t maaaring lumaki siya na nakikipag-ugnayan sa mga multo, hindi niya alam kung paano patahimikin ang mga ito o magpatakbo ng negosyong panghuhula. Gustung-gusto ni Clara na gumugol ng kanyang mga araw sa kabundukan sa pagsusulat ng mga webnovel. Ang perang natanggap niya mula sa pag-publish ng mga webnovel na iyon ay magbibigay sa kanya ng kita nang hindi bababa sa ilang libong dolyar. Magtatanim siya ng mga bulaklak, gulay, at prutas sa kanyang libreng oras. Dahil sa kanyang pagsisikap, napakaganda ng hardin sa labas ng kanilang cottage. Nagreklamo si Mark sa mababang kita ni Clara. Nais niyang makahanap ito ng trabaho sa lungsod. Sinaway siya ni Clara, sinasabi na hindi siya maaaring magtrabaho sa anumang kumpanya na may mga kaluluwang may hindi pa natatahimik. Ginawa nilang hindi kaaya-aya ang kapaligiran para sa kanya, kaya madalas niyang iwan ang mga kumpanyang iyon. Pagkatapos lumipat ng ilang kumpanya, nagpasya si Clara na huminto sa pagtatrabaho sa na may corporate. Iyon ay noong nagpasya siyang bumalik sa kabundukan at samahan si Mark. Ang kanyang trabaho bilang manunulat ng webnovel ay raket lamang na maaaring kumita ng sapat na pera upang mabayaran ang kanyang mga gastusin. Paminsan-minsan, sinusundan ni Clara si Mark sa nayon at tumutulong sa paglutas ng mga problema ng mga taganayon. Bilang kapalit, nagkaroon siya ng pagkakataong kumita ng karagdagang kita. Ang parehong mga Fowler ay naninirahan sa kabundukan sa buong oras na ito nang hindi nababahala tungkol sa pagkain at iba pang pangunahing pangangailangan. Masarap ang buhay para sa kanila basta may kaunting ipon sila. Dahil hindi nakatadhanang yumaman sina Mark at Clara, hindi nila isusuko ang lahat para lang maghanap ng kayamanan. Ngunit kung tiyak na yumaman sila sa hinaharap, ang kailangan lang nilang gawin ay maghintay sa pagdating ng pagkakataon. Hangga’t gagamitin nilang mabuti ang pagkakataon, isang buhay na masagana ang naghihintay sa kanila. “Hindi ko alam kung anong itsura niya.” Natahimik si Mark sa sagot. Sa tuwing naisaaktibo ang supernatural foresight ni Clara, napapanood lang niya ang isang eksena na tumagal ng ilang segundo. Pagkatapos nito, magtatapos ang eksena. Kadalasan, kailangang maghanap si Clara ng mga pahiwatig at dumaan sa proseso ng trial-and-error pagkatapos niyang makatanggap ng mga pahiwatig mula sa kanyang supernatural foresight. Sa kasamaang palad, hindi siya ang tipo na makakakita sa hinaharap at makukuha ang lahat ng mga sagot na gusto niya. Makalipas ang sampung minuto, dinala ni Mark kay Clara ang mga dokumento ng pagkakakilanlan niya. “Kung bulok ang loob ng lalaking iyon, dapat makipaghiwalay ka sa kanya sa sandaling malaman mo.” Sagot ni Clara, “Kailangan ko siyang makapiling para malaman ko ang totoong pagkatao niya. Hindi ako magdadalawang-isip na hiwalayan siya kung talagang masama siya.” Matapos matanggap ni Clara ang mga dokumento, isinilid niya ito sa kanyang handbag, kasama ang kanyang phone at ilang daang dolyar na halaga ng salapi. “Bababa na ako ng bundok ngayon, Mr. Fowler.” “Sige. Umuwi ka agad.” “Okay.” Naglakad si Clara sa looban at binuksan ang gate na gawa sa kahoy. Dahil gawa sa troso ang bakod, natural lang na gawa sa kahoy ang gate. Nang makaalis si Clara sa cottage, sinubukan ni Mark na basahin ang kapalaran ni Clara. Gayunpaman, hindi siya makapagbigay ng anumang mga resulta. Malabo ang lifestream ni Clara. Sa tuwing sinubukan ni Mark na dumaan sa lifestream nito, palagi siyang walang makita. Marahil ay masyadong mababa ang kanyang antas ng kasanayan. Naisip ni Mark na isama si Clara upang hanapin ang mga masters ng mystic arts at ipasuri sa kanila ang lifestream nito. Ngunit nag-aalala rin siya sa pagtuklas ng iba sa mga natatanging kakayahan ni Clara, na maaaring humantong sa pagmamanipula nito sa dalaga sa paggawa ng mga maling gawain. Sa huli, sumuko siya sa ideyang iyon. Sinabi sa kanya ni Clara noon na ang mga tao ay nilalayong mamuhay nang pahinay-hinay. Bakit kailangan pang alamin kung paano uusad ang kanilang buhay? Ano naman kung malaman nila kung anong mangyayari sa kanilang buhay? Maaari bang tunay na muling isulat ng isang tao ang kanilang kapalaran at labagin ang Diyos? Sa sandaling ipinanganak ang isang tao, lahat ng mga hamon sa kanyang buhay ay naitaga na sa bato. Maaari rin siyang sumabay sa agos at tanggapin ang kahihinatnan. Ang bawat buhay ay puno ng mga tagumpay at kabiguan. Walang sinuman ang maaaring mamuhay ng na puno ng kaligayahan at kaluwalhatian.