Kabanata 92

Wala si Kevin, pero hindi binabaan ng dalawa ang telepono buong magdamag. Kung naramdaman ni Karen ang presensya ni Kevin, para siyang physically doon kasama si Karen. Pagkagising niya sa umaga, narinig niya ang boses ni Kevin sa telepono. "Ikaw ay gising." Para siyang nakaupo talaga sa may bintana, nakikinig sa paggising nito at pabalik-balik sa kanya. Napangiti si Karen. "Oo, gising na ako." Dagdag pa ni Kevin, "Mayroon akong maghahanda ng almusal." "Mr. Kyle, kung isang araw hindi mo na ako tratuhin ng maayos, ano ang dapat kong gawin?" Malungkot na sabi ni Karen. Ginawa na ni Kevin ang lahat nang may pag-iisip na unti-unti na siyang masasanay at umasa sa kanya. Kung isang araw ay hindi na siya masyadong nag-iisip, kung tutuusin, babalik ito sa dati. Ngunit para sa isang taong nasanay na sa kanyang pagiging maalalahanin, mararamdaman niyang hindi na siya tinatrato ng maayos. Ano ang dapat niyang gawin sa oras na iyon? "Basta Mrs. Kyle ka lang, I will treat you well." Siya ay kanyang