Kabanata 42

Sa pag-aakalang sinipingan niya ang kasuklam-suklam na lalaki na ito at nakipagtalik sa kanya, nakaramdam ng hiya si Irene. Desperadong iniunat niya ang kamay para itulak siya at patuloy na nagmumura habang nagpupumiglas. Pero paano niya magagamit ang kaunting lakas niya para makawala sa pagkakakulong ni Edric? Pahigpit ng pahigpit ang yakap niya rito. Ramdam ni Irene ang pagbabago ng kanyang katawan, at ang katigasan nito ay talagang dumikit sa kanyang binti. Dahil sa kahihiyan at galit ay tumulo ang luha ni Irene. Nang makita ni Edric ang mga luha sa kanyang mga mata, hindi napigilan ng kanyang kamay na bumitaw. Nasa bisig niya ang taong kanina pa niya iniisip araw at gabi, ngunit nagagawa lang niyang pagnanasaan ito nang hindi kumikilos. Maiisip kung gaano kasakit para kay Edric. Hindi naman sa ayaw niya sa kanya, pero natatakot siya na baka lalo pa siyang kagalitan nito. Sinubukan niyang pigilan ang kanyang pagnanasa at niyakap siya ng mahigpit sa buong magdamag. Ang pagpapakawala