Kabanata 150

"Edric, pwede mo bang gamitin ang maliit mong utak at mag-isip?" tanong ni Irene. "Anong mga karapatan mo para gumawa ng ganoong desisyon?" "Dahil ako ang biological father ni Eden!" Sagot ni Edric, halos kasing lakas ng sigaw. "Pare? How dare you say that? Hindi mo ba natatandaan na ikaw ang nagpalayas sa akin ng bahay noong taong iyon? Simula ng hiwalayan mo ako at iniwan ako, pinutol na namin ni Eden ang lahat ng relasyon namin sa iyo! " ganti ni Irene. "Irene, naipaliwanag ko na sa iyo kung ano ang nangyari sa taong iyon. Hindi ko sinasadyang iwan ka!" sigaw ni Edric. Naikuyom niya ang kanyang mga kamao, kitang-kita ang mga ugat sa kanyang mga bisig. Para sa kanya, ang nangyari sa mga taon na iyon ay walang iniwan kundi sakit. Wala siyang naramdamang kagaanan mula noong nangyari noon. "Oo, may sarili kang dahilan at dahilan, pero ano? Ibig bang sabihin ay dapat kitang patawarin? Pinapatawad ba ng batas ang isang mamamatay-tao kung mayroon siyang wastong dahilan para gawin ang krime