Kabanata 58

Walang oras na sumagot si Felicia bago umalingawngaw sa silid ang tunog ng pagpihit ng mga susi sa lock ng pinto. Nabalot siya ng gulat. Hindi niya maaaring ipaalam sa kanila na naroon si Stephan. Sa isang sandali ng desperasyon, itinulak niya si Stephan papasok sa aparador. Pagkatapos, mabilis siyang tumalon sa kanyang kama at kumuha ng libro sa nightstand. Sa loob ng aparador, nalilito si Stephan. Masikip ang espasyo, napuno ng bango ni Felicia—isang magaan, pinong halimuyak na halos mabulaklak. Kagat ni Stephan ang kanyang ngipin, at naglapat ang kanyang mga labi. Sa pagkakataong iyon, pumasok si Myra at ang iba pa sa silid. Nakasimangot si Felicia habang nakaupo sa kama. Tanong niya, "Anong nangyayari? Gabi na." Nang makitang ligtas si Felicia, nakahinga ng maluwag si Myra. "Licia, nagbabasa ka ba? Isinara mo ba ang bintana? Walang pumasok sa kaguluhang ito, no?" "Wala." Nanatiling kalmado ang ekspresyon ni Felicia. Ibinaba niya ang kanyang libro at nagtanong, "Ano ang lah