Kabanata 4

Ang pamilya Fuller ay talagang sumunod ayon sa kanilang reputasyon bilang pinakamayamang pamilya sa Khogend. Ang ari-arian ay sumasaklaw ng higit sa 1.3 ektarya, at ang marangyang kotse ay dumaan sa isang namumulaklak na hardin at isang pribadong golf course bago huminto sa harap ng isang maliwanag na mansyon na puno ng ilaw. Binuksan ng driver ang pinto, tinakpan ng kanyang kamay ang itaas na bahagi ng frame ng pinto, sinisiguradong hindi mauntog ni Myra o Felicia ang kanilang mga ulo sa paglabas nila. "Licia, nakauwi na tayo," sabi ni Myra, puno ng saya ang boses. Hahawakan na sana niya ang kamay ni Felicia at akayin ito papasok nang bumukas ang mga pinto ng mansyon. Pumila ang mga katulong sa magkabilang gilid habang nagmamadaling lumabas ang dalawang tao. Sina Dexter at Kayla iyon. "Licia, ito ang iyong ama, at ito ang iyong—" Nagdadalawang isip si Myra nang ipakilala si Kayla. Ang dalawang babae ay ipinanganak sa parehong araw. Kung hindi, hindi sila magkakamali na ipinagpalit noong kapanganakan. Tila hindi tama ang pagtawag kay Kayla bilang kanyang nakatatandang kapatid, ngunit hindi rin tama ang tawagin ito bilang kanyang nakababatang kapatid. Ngunit si Kayla ay mabilis na sinira ang awkward na katahimikan. Sa matamis at inosenteng ngiti, tinawag niya, "Maligayang pagdating sa bahay, mahal kong kapatid!" Tumingin sa kanya si Felicia, at ang lahat ay tila nakakatakot na katulad sa dati niyang buhay. Ito ay ang parehong mga setting, ang parehong mga salita, at ang parehong inosenteng mukha. Gayunpaman, si Felicia lang ang nakakaalam kung anong kasamaan ang nasa ilalim ng tila hindi nakakapinsalang maskara. Alam niya kung gaano karaming pakana ang nakatago sa likod ng mga nakangiting mata na iyon. "Hello ulit, Kayla. Tingnan natin kung gaano katagal mo kayang magpanggap ngayon," naisip niya sa sarili. Pinag-aralan ni Felicia si Kayla ng ilang segundo, saka itinagilid ang ulo. Sa boses na mas walang muwang at mapaglaro, sinabi niya, "Hmm, hindi tayo magkamukha. Paano nila tayo pinagpalit?" Kahit na ang mga bagong silang ay madalas na kahawig ng kanilang mga magulang. Dahil ang pamilya Fuller ang pinakamayaman sa Khogend, ipinapanganak si Myra sa pinakamagandang ospital. Kaya naman, ang buong kwento ng "aksidenteng pagpalit" ay tila malayo sa katotohanan. Gayunpaman, nangyari pa rin ang imposible. Aksidente ba talaga ito? Aksidente ba talaga? Ang tila kaswal na sambit ni Felicia ay rason upang kapwa natigilan sina Myra at Dexter. Nagpalitan sila ng tingin, puno ng pagdududa ang kanilang mga mata. Matapos malaman ang tungkol sa pagkakapalit, nagsimula sila ng pagsisiyasat. Gayunpaman, dahil ito ay naging 18 taon na, ito ay napagpasyahan na isang pagkakamali. Ang katotohanan ng nangyari sa araw na iyon ay matagal nang nakabaon, at walang matibay na ebidensya na maaaring makuha. Si Kayla, na nabigla, ay mukhang nasaktan at sa bingit ng luha. "Sinisisi mo ba ako? Sanggol pa lang ako noon. Hindi ko alam na peke ako." Masakit ang salitang "peke", at sumakit ang puso ni Myra. Magsasalita pa sana siya, mahinahong sinabi ni Felicia, "Pagdating sa pagpalit, pareho kayong biktima. Walang sumisisi sayo, kaya hindi mo na kailangan umiyak." Saglit na hindi alam ni Kayla kung iiyak ba siya o hindi. Kaya lang, hindi na tumulo ang luha niya. Noon, hindi nila makontrol ang kanilang mga kapalaran noong sila ay pinagpalit bilang mga sanggol. Paano naman ngayon? Alam na alam ni Felicia ang mga palihim na pakulo at taktika ni Kayla. Higit pa rito, sa simula pa lang, ang hindi sinasadyang pagpapalit noong mga nakaraang taon ay hindi kailanman naging aksidente. Si Dexter, na malalim ang iniisip, ay mabilis na natauhan at ngumiti kay Felicia. "Licia, masaya ako at nakauwi ka na. Nakaayos na ang kwarto mo. Gusto mo bang ihatid kita para makita ito?" Si Myra, medyo naiinis sa kalmadong ugali ng asawa niya, ay nagsalita, “Ganito ba dapat ang kilos mo? Kakakuha lang ulit natin ng anak natin, at hindi ka higit na excited?” "Excited ako! Paikot-ikot ako sa sala nang marinig kong nahanap na natin siya!" Nang tila hindi makapaniwala si Myra ay bumaling si Dexter kay Kayla para patunayan ang kanyang punto. "Kayla, ikaw ang saksi. Hindi ba ako excited?" "Excited talaga siya, Mom. Tuwang-tuwa si Dad nang mabalitaan niyang natagpuan na si Felicia," sabi ni Kayla na nakangiti nang matamis. Walang nakapansin sa mahigpit na kamao na nakatago sa likod niya. Saka lang ito hinayaan ni Myra sa huli. Habang naghahanda ang pamilya na ipasok si Felicia sa loob, biglang tumakbo ang isang kasambahay na mukhang balisa. "May isang pamilya sa labas na nanggugulo, Mr. at Mrs. Fuller. Sinugatan nila ang dalawa nating security guard at sinisigawan na anak nila si Ms. Kayla. Hinihiling nilang iuwi siya!" Nasira ang mainit na mood, at namutla ang mukha ni Kayla. … Sa harap ng gate, kumapit si Shawn sa mga bakal na rehas, ang sakim niyang mga mata ay nagmamasid sa mansyon. Ito ay kasing laki ng isang parke, kumpleto na may mga hardin, isang golf course, at kahit isang pribadong pool. "Nay! Tay! Malapit na tayong yumaman!" Excited na sabi ni Shawn. Naplano na niya ang lahat. Dahil sa napakayaman nila, hindi magiging sapat ang limang milyon. Hihilingin niya ang 50 milyon, at hindi siya tatanggap ng isang sentimo na mas mababa. Si Howell Fuller, ang kanyang ama, ay nanigarilyo at mariing tumango. "Humingi ka! At kapag hindi nila ibigay, gigibain ko itong gate!" Si Tabitha Shortle, ang kanyang ina, ay ipinagmamalaki ang kanyang dibdib. "Sabi ko sa inyo na tama ang desisyon ko! Kung hindi dahil sa akin noon—" "Sige na, sige na," Siningitan siya ni Howell. "Darating na sila." Natahimik siya agad. Ang katulong, pagkatanggap ng mga utos, ay binuksan ang gate, sinulyapan sila ng masama. "Hinihintay kayo ni Mr. at Mrs. Fuller. Sundan niyo ako." Pumasok silang tatlo sa loob, pinagmasdan ang mamahaling interior ng mansyon. Ang mga kristal na chandelier ay nakasabit sa kisame, at bawat detalye ng palamuti ay senyales ng karangyaan at magandang panlasa. Sa kabila ng pagkakapareho ng apelyido, ang pagkakaiba sa kanilang mga katayuan ay napakalaki. Kahit saglit na nasilaw sa yaman, hindi nakalimutan ni Shawn kung bakit sila naroon. Inilibot niya ang paningin sa kwarto at agad niyang nakita sina Myra at Dexter sa sofa. Itinuwid ang kanyang likod, malakas niyang sinabi, "Mr. at Mrs. Fuller, nandito kami para iuwi ang aming pamilya! Pinalaki niyo ang aming nakababatang kapatid na babae sa loob ng 18 nataon, at pinalaki namin ang iyong anak sa loob ng 18 taon. Ngayon na naging klaro na ang lahat, oras na para bumalik ang lahat sa kanilang nararapat na lugar!" Ang katagang "sa kanilang nararapat na lugar" ay labis na ikinagalit ni Kayla kaya napaluha siya. Nagtago sa likod ni Myra, sabi niya, "Mom, hindi ko sila kilala! Ayokong sumama sa kanila. Ito ang tahanan ko. Hindi ako aalis!" Agad na nakuha ng kanyang paghikbi ang atensyon nina Howell at Tabitha. So, anak nila yun? Nakasuot ng elegante na gown, para siyang pinaulanan ng pagmamahal at atensyon sa buong buhay niya. Nagpalitan ng tingin ang mag-asawa, pagkatapos ay nagmamadaling lumapit sa kanya, na sinabi, "Oh, mahal kong anak! Paano mo nasabi ang ganoong bagay? Kami ang iyong tunay na mga magulang. Halika na, uwi na tayo!"