Kabanata 295

Hindi nagsalita si Felicia at ang taong nasa kabilang linya. Ang tanging tunog na nanggagaling sa receiver ay ang mahinang hininga sa kabilang dulo, na paminsan-minsan ay naaabala ng bahagyang electrical buzzing. Nainip, kinalikot niya ang kanyang phone sa isang kamay at kinuha ang label sa isang herb rack gamit ang isa, dahan-dahang binabalatan ito. Sa wakas ay hindi na makayanan, itinikom niya ang kanyang mga labi at naiiritang nagtanong, "Anong ginagawa mo?" "Sabihin mo sa akin. Ano sa tingin mo ang ginagawa ko?" Isang malalim at malinaw na boses ang sumagot, may bahid ng saya. Idiniin ni Felicia ang phone sa kanyang tainga, at nang sabihin ang mga salita, naramdaman nila ang halos parang ang init ng hininga nito ay dumampi sa kanyang tainga, na nagpapadala ng kiliti sa kanyang likod. Halos ma-sprain ang likod ni Felicia dahil sa mapanuksong tono! Napagtanto niya noon na ang dating malayo at walang malasakit na si Stephan, na dating itinuturing ng mga tao bilang isang hindi