Kabanata 24

Sa ilalim ng liwanag ng buwan, ang malinaw at malamig na mga mata ni Felicia ay kumikinang na parang mga batong hiyas laban sa kanyang maputing balat, at ang kanyang maselan na mga katangian ay walang kapintasan, na naglalabas ng parehong kagandahan at isang aura ng kalmadong kumpiyansa. Ngumisi ang gang leader. "Wow! Ang gandang babae!" Sumipol ang iba, malinaw ang kahulugan sa likod ng kanilang ngisi. Mapanganib na tao ang mga ito, hindi natatakot sa anumang bagay, at kahit na sa ilalim ng bigat ng isang manhunt, ang kanilang malisyosong layunin ay nanatiling hindi nagbabago. Alam na alam ni Felicia na kahit gaano kabilis lumipad ang kanyang mga pilak na karayom, hindi siya makakatakas sa napakaraming baril na nakatutok sa kanya. Desperado, tumakbo ang kanyang isip. Paano niya mapapatagal ang oras? Marahil ay nahuli na niya ang kaduwagan ni Lance, nasabi niya, "Ako ang babae ni Stephan! Kung hinawakan niyo ako, hulaan niyo na lang kung paano kayo mamamatay." Sa pagbanggit ng p