Kabanata 142

Hindi alam ni Rowena kung gaano kasama ang mga sinabi niya. “Kung sa ganun, hindi mo siya kailangang alagaan, at baka nakahanap ka na ng nobya at kasal ka na ngayon. Eh di sana nagkaroon kaagad ako ng apong lalaki!” “Humph!” Tumawa nang malamig si Zane at unti-unting naglaho ang dismaya sa mga mata niya. Napalitan ito ng matinding lamig—na parang niyebe sa taglamig. Maingat niyang binanggit ang bawat isang salita, “Dahil hindi mo pa rin nakikita ang mga pagkakamali mo, wag ka nang pumunta sa bahay ko, at wag mo na akong hahanapin sa kahit na anong sitwasyon.” Hindi makapaniwalang tumingin si Rowena sa kanya. “Anong ibig mong sabihin?” Kalmadong sumagot si Zane, “Para sa'kin, sarili kong anak si Willow. Kapag binunton mo sa kanya ang lahat ng sisi at pinagalitan mo siya, para bang sinasabi mong ako ang nagkamali at sinisisi mo ako. Kapag ginusto mo siyang mamatay, ibig sabihin ay gusto mo rin akong mamatay.” Walang pinakitang emosyon ang mukha ni Zane, ngunit mabigat ang mga salit