บทที่ 963 แต่งงานอย่างเป็นทางการ

แทร็งควิลลิตี้ ฮอลล์พลุกพล่านไปด้วยผู้คน จำนวนทำให้รู้สึกหายใจไม่ออกที่เคาน์เตอร์ขายตั๋ว เชอรีชไม่มีอารมณ์จะเข้าไปแล้วเมื่อเธอเห็นฝูงชน "กลับบ้านกันเถอะ" มันคงจะมีความสุขหากเธอได้ทำตัวขี้เกียจที่บ้านทั้งวัน ดูทีวีและกินมันฝรั่งทอดพร้อมดื่มโค้กขวดใหญ่ บอยล์รู้ว่าเธอไม่ค่อยมีความอดทนแค่ไหน เขาซื้อตั๋วมานานแล้ว เขาหยิบตั๋วสองใบออกจากกระเป๋าแล้วโชว์ให้เธอดู เชอรีชตกตะลึง เธอถาม “คุณซื้อมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” บอยล์กอดเธอ ในขณะที่พวกเขาเดินไปที่ทางเข้า และพูดว่า "ผมรู้ว่าวันนี้คุณจะกลับบ้าน ดังนั้นผมก็เลยซื้อมันเมื่อเช้านี้ ผมอยากจะทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับคุณเมื่อเจ็ดปีก่อน” เธอตื่นเต้นมากกับฤดูใบไม้ผลิเมื่อ 7 ปีก่อน เพราะบอยล์บอกว่าจะพาเธอไปที่แทร็งควิลลิตี้ ฮอลล์ เพื่อชมดอกซากุระบาน แต่ใครจะรู้ได้ว่าโชคชะตามีแผนอื่นสำหรับพวกเขา พวกเขาต้องแยกจากกันเป็นเวลาเจ็ดปี แทร็งควิลลิตี้ ฮอลล์อยู่บนยอดภูเขา เส้นทางที่ทอดขึ้นสู่ยอดเขาเต็มไปด้วยต้นซากุระ ลมหนาวฤดูใบไม้ผลิพัดมา ขณะท้องฟ้าเต็มไปด้วยกลีบซากุระที่กำลังปลิว ทั้งคู่ไปที่ศาลเจ้าที่เชิงเขาเพื่อสักการะ หลังจากนั้นก็นั่งกระเช้าขึ้นไ