บทที่ 951 ฉันป่วยหนักจริงเหรอ

ชาเนียเดินเข้าไปถามเชอรีชด้วยน้ำเสียงชัดเจน "เชอรีช คุณเจอลิตเติ้ลบีน สเปราท์ ครั้งแรกเมื่อไหร่?" "เมื่อสองสามเดือนก่อน ที่...มหาวิทยาลัยแคพิทัล ซิตี้ ก่อนงานเลี้ยงครบรอบหนึ่งร้อยปี ฉัน...ฉันเจอเธอที่มหาวิทยาลัย" ชาเนียถามเธอ "คุณจำครั้งที่สองที่เจอเธอได้หรือเปล่า?" เชอรีชพยายามนึกแล้วตอบด้วยน้ำเสียงท้อแท้ "ฉัน...ตอนไปถ่ายรายการที่สตูดิโอ" ชาเนียถามเธอ "แต่ลิตเติ้ลบีน สเปราท์ เป็นเด็ก เธอจะเข้าไปห้องอัดได้ยังไง? แล้วตอนแรกเธอไปอยู่ในมหาวิทยาลัยได้ยังไง?" เชอรีชดูงง ดูเหมือนว่าเธอเริ่มพ่ายแพ้ "ฉัน...ฉันไม่รู้" ชาเนียมองเธอด้วยสายตาสิ้นหวัง ก่อนจะถามเธอด้วยความอดทน "เชอรีช... ลิตเติ้ลบีน สเปราท์ ไม่ได้อยู่ในวีดีโอ ทำไมไม่มีใครเห็นเธอ และมีคุณคนเดียวที่เห็นล่ะ?" เชอรีชนั่งส่ายหน้าอยู่บนรถเข็น เธอใส่ชุดคนไข้สีฟ้า ทันทีที่เงยหน้าขึ้นมา เธอก็เห็นลิตเติ้ลบีน สเปราท์ สะพายกระเป๋าสีแดง กำลังยืนมองเธออยู่ตรงมุมห้องคนไข้ ชาเนียมองตามสายตาเธอไปยังมุมห้องที่ว่างเปล่า "คุณมองอะไรเหรอ เชอรีช? ลิตเติ้ลบีน สเปราท์ อยู่ตรงนั้นเหรอ?" สายตาของเชอรีชจดจ่ออยู่ตรงมุมห้องและพยักห