บทที่ 911 ผมรักคุณ

บอยล์นั่งอยู่คนเดียว เขาตกใจอยู่นาน เมื่อคืนนี้เขาทรมานจากฝันร้าย การที่ได้ดูวีดีโอพวกนั้นทำให้เขาสะเทือนใจเป็นอย่างมาก แต่มันก็เทียบไม่ได้กับสิ่งที่เชอรีชต้องผ่านมา เขารู้สึกแน่นในอก โทรศัพท์ของเชอรีชที่อยู่ข้างคอมพิวเตอร์นั้นดังไม่หยุด เป็นสายที่โทรมาจากบ้านตระกูลฟัดด์ เหมือนพวกเขาจะโทรมาตามโทรศัพท์ของเธอคืน บอยล์มองหน้าจอโทรศัพท์ ก่อนจะรวบรวมความกล้าเพื่อรับสาย แต่เขาก็ไม่รู้จะพูดอะไรหลังจากที่กดรับสาย เชอรีชไม่เสียเวลาพูดอ้อมค้อม เธอถามไปตรง ๆ "คุณเก็บโทรศัพท์ของฉัน ที่ลืมไว้ตรงน้ำพุเมื่อคืนนี้ไว้หรือเปล่า?" บอยล์พยายามคุมเสียงไม่ให้สั่น "ใช่" หลังจากนั้นเขาก็ตั้งสติแล้วบอกเธอ "ถ้าคุณอยากได้คืน ผมจะเอาไปให้ที่บ้าน" "ไม่ต้องหรอก ฉันจะไปเอาคืนทีหลัง" เธอกลัวว่าเขาจะทะเลาะกับพ่อแม่ของเธอ ถ้าพ่อแม่เห็นเขา เชอรีชพูดจบแล้ววางสายทันที บอยล์ยังไม่หลุดจากภวังค์ เขายังฟังเสียงเสียงโทรศัพท์ที่เพิ่งวางสายไป แววตาของเขามีแต่ความว่างเปล่า "เชอรีช" เขาสงสัยว่าจะเผชิญหน้ากับเธอได้ยังไง เขาจะกล้าไปตามตื๊อ และใช้ลูกไม้ตื้น ๆ อย่างไร้ยางอายกับเธอ เพื่อเรียกร้องให้เธอสนใจได้ยังไง หลั