บทที่ 81 จ้องมอง

“ใครจ้องคุณ?” เวอเรียน หันไปมองทันทีพร้อมกับใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอที่แดงระเรื่อ เธอกำลังดิ้นรนเพื่อลุกขึ้นออกจากร่างของเขา แขนขนาดใหญ่ของเขาที่โอบเอวของเธอไว้ก็แน่นขึ้น เขาขมวดคิ้วและจ้องเธอก่อนจะพูดคำสองคำออกมาว่า “อย่าขยับ” “ที่นี่คือห้องทำงานนะ…” เวอเรียนเตือนเขาเบา ๆ แน่นอนเขารู้ว่านี่คือห้องทำงาน ดวงตาที่เย้ายวนของเธอจ้องมองมาที่เขา เธอแน่ใจหรือว่าเธอไม่ได้หวังอะไร? เขาจ้องมองเธอด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง “เพราะคุณมองมาที่ผมด้วยสายตาที่เย้ายวนแบบนี้ ดูเหมือนว่าคุณหวังจะให้มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นในห้องทำงานใช่ไหม” ผู้ชายคนนี้อวดดีจริง ๆ! “ใครอยากมีอะไรที่ผิดศีลธรรมกับคุณในออฟฟิศนี้กันล่ะ” จิตใจและความคิดของเขานั้นเต็มไปด้วยตัณหาแบบนี้จริง ๆ เหรอ? เสียงเคาะจากด้านนอกประตู คุชซาเวียร์ร้องว่า “เจ้านายการประชุมสภาใกล้จะถึงเวลาแล้วครับ” เวอเรียน รีบลุกขึ้นจากตักของเขาทันที “ฉันยังต้องกลับไปทำงานต่อ” ตอนแรกเธออยู่ที่นั่นเพื่อการตัดสินใจหนี้สินกับ ฮีลตัน ฟัดด์ แต่เขาจะตัดสินได้อย่างไร? ฮีลตัน คว้าข้อมือของเธอและจ้องมองอย่างลึกซึ้ง ด้วยดวงตาดำมุกสีเข้มของเขา “ไปรับ เจลลี่ บีน กับฉันหลังเ