บทที่ 75 คุณชอบฉันไหม

เวอเรียนกอดอกพูดอย่างไม่มีความสุข “ฉันยังไม่ยกโทษให้คุณเลยนะ” เมื่อเห็นเธอพองหน้าด้วยความโกรธมันก็เห็นได้ชัดว่าเธอโกรธอยู่ แต่ในสายตาของฮีลตัน ดูเหมือนว่าเธอกำลังแสดงท่าทียั่วยวนต่อเขา เขาโน้มตัวเข้าใกล้เธอ “คุณหมายถึงเรื่องของ แนนซี่ หรือเรื่องระหว่างเราเมื่อคืนนี้ล่ะ?” กลิ่นหอมผู้ชายที่สดชื่น กลิ่นบนร่างกายของเขามันได้อบอวลอยู่รอบ ๆ ตัวเธอ เธอเริ่มหวั่นไหว ร่างกายของก็รู้สึกอ่อนปวกเปียกเหมือนไม่มีกระดูกไปหมดแล้ว ความโกรธในใจของเธอค่อย ๆ จางหาย ดูเหมือนว่าเธอจะต้านทานเขาได้ยากขึ้น ในใจของเธอเธอเตือนตัวเองเสมอว่าเขาเป็นคนอันตรายและเป็นคนเจ้าเล่ห์ เธอไม่ควรใกล้ชิดกับเขา ไม่ควรตกหลุมรักเขา "มันก็ทั้งสองเรื่องนั้นแหละ ฉันยังไม่ให้อภัยคุณสำหรับสองเรื่องนี้เลยนะ" เขาเม้มริมฝีปากบางของเขาเข้าหากัน มองลงที่ข้อมือและจัดเรียงกระดุมข้อมือของเขาอย่างไม่เป็นทางการ เขาพูดเบา ๆ ว่า "ไม่ว่าแนนซี่ จะทำผิดอะไรแต่เธอเป็นลูกสะใภ้คนโตของครอบครัวฟัดด์ เรื่องลักพาตัวเธอไปนั้น ผมจะทำอย่างอื่นเพื่อแก้แค้นแทนคุณเอง ถ้าคุณโทรแจ้งตำรวจ ครอบครัวฟัดด์ จะเสียชื่อเสียงและมีผลกระทบเป็นวงกว้าง" นั้นเป็นเพราะตั