บทที่ 52 กัดเขาอย่างรุนแรง!

กลิ่นน้ำหอมสดชื่นของผู้ชายที่ค่อย ๆ เข้ามาใกล้ตัวเธอจนกระทั่งกลิ่นของเขา และเธอนั้นผสมกัน อยู่ ๆ เธอก็นึกถึงคำพูดของ แนนซี่ ขึ้นมากระทันหัน "ฮีลตัน กำลังอาบน้ำอยู่" แววตาที่ตื่นตระหนก และเขินอายภายในดวงตาของเธอเปลี่ยนไป เธอมีท่าทีที่ขัดขืนอย่างรุนแรง และมองไปที่ ฮีลตัน ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอด้วยสายตาที่สงบนิ่ง และเย็นชา “เมื่อคืนนี้ ผู้จัดการแซนเดอร์ ปรนนิบัตคุณมันยังไม่ถึงใจอีกหรือ? นี่คุณถึงยังมีแรงที่จะเข้าหาผู้หญิงคนอื่นได้อีกเหรอไง?” แก้มของเธอยังคงมีสีแดงหลงเหลืออยู่ แต่น้ำเสียงของเธอที่ถามเขากลับฟังดูเย็นชาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาสีดำมุกอันคมเข้มของเขาจ้องมองเธอที่อยู่ภายใต้ร่างของเขา เมื่อคืนนี้? เธอโทรหาเขาตอนที่กำลังอาบน้ำเหรอ? เวอเรียน ฉวยโอกาสตอนที่เขากำลังสับสนอยู่รีบผลักตัวออกไปจนสำเร็จ เธอลุกขึ้นยืน และหันหลังให้เขาพร้อมกับสำรวจตัวเอง และจัดเสื้อผ้าที่เริ่มหลุดลุ่ยให้เข้าที่ เธอหน้ามุ่ย และพูดว่า “ท่านประธานฟัดด์ ถ้าคุณไม่มีธุระอะไรแล้ว ฉันขอตัวกลับไปทำงานค่ะ” เธอไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง เธอกำลังจะก้าวออกไป เขาที่อยู่ด้านหลังก็คว้าแขนของเธอไว้ด้วยความรวดเร็ว และดึงตัว