ตอนที่ 48 เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม

รถสปาร์คเกอร์ สีดำขับเข้าไปในคฤหาสน์ของครอบครัวฟัดด์ ก่อนที่ ฮีลตัน จะลงจากรถเขาสังเกตเห็น เจลลี่ บีน กำลังตกเป็นอาหารของยุง เธอนั่งอยู่ตรงโถงทางเดิน เขามองเธอผ่านกระจกหน้ารถซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้นมากนัก เจ้าตัวน้อย กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ม้าหินอ่อน เธอดูเศร้าและหดหู่ ดูเหมือนว่าเธอกำลังนั่งรอใครบางคนอยู่ หลังจากที่ ฮีลตัน ลงจากรถเขาก็รีบเดินไปที่โถงทางเดินนั้น เขาขมวดคิ้วและถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง “ลูกมานั่งที่นี่ทำไม เจลลี่ บีน? หนูไม่กลัวโดนยุงกัดเหรอลูก?” "คุณพ่อคะ" เจ้าตัวน้อยเงยหน้าขึ้นมองเขา ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอเรียก ฮีลตัน ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลและอ่อนโยน เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะเข้าไปอยู่ในบ้าน ฮีลตัน ระงับอารมณ์ของเขาและอุ้มเธอขึ้นมาจากเก้าอี้ม้านั่งหินอ่อน เขานั่งกับเธอที่โถงทางเดิน ความเหนื่อยล้าและความสงสารหายไป ทันทีที่เห็นได้ยินจากน้ำเสียงของเธอ “ทะเลาะกับพี่ชายเหรอ?” เจ้าตัวน้อยส่ายหัว ขนตายาวและโค้งงอของเธอ ก่อตัวขึ้นเป็นเงาเล็ก ๆ เธอเงยหน้าขึ้นมอง ฮีลตัน และพูดว่า “หนูไม่ได้ทะเลาะกับพี่ชาย หนูกำลังนั่งรอคุณพ่อ และมอนตี้ กลับมาบ้าน” รอเขากับ เวอเรียน? เขาขมวดคิ้ว