บทที่ 406 ทำให้โกรธ

รองประธานเดินออกมาจากห้องทำงาน เขาเห็นวิลสันกับเซรีนอยู่หน้าห้อง เขารีบยิ้มและพูดกับเซรีน "ดร.ลัดด์ วันนี้เจย์เดน หลานชายของผมทำให้คุณไม่พอใจ ผมหวังว่าคุณจะไม่ถือสานะ ผมจะสั่งสอนเขาทีหลังเอง เจ้าบ้านั่นคงอยากจะโดนดี" เซรีนทำตาโต ไม่น่าเชื่อว่ารองประธานจะมาขอโทษพวกเขา แทนที่จะทำโทษพวกเขา วิลสันจับมือเซรีนแล้วพูดอย่างเย็นชา "ไปกันเถอะ" เซรีนก้มตัวลงอย่างสุภาพให้กับรองประธาน ก่อนที่เธอจะพูด "ท่านประธาน พวกเราขอตัวก่อนนะคะ" "เอาล่ะ ไปเถอะ" เซรีนถามอย่างสงสัย ระหว่างทางที่พวกเขากลับไปที่ห้องทำงานของวิลสัน "คุณไปพูดอะไรกับรองประธานเหรอ? ท่านถึงมาอยู่ข้างเราได้!" วิลสันอธิบายให้เธอฟัง "เหตุการณ์นี้เป็นความผิดของเจย์เดน ถ้าพวกเราสืบสวนเรื่องนี้ รองประธานเป็นห่วงว่าทางโรงพยาบาลจะมีปัญหา จึงอยากปิดเรื่องเอาไว้" "โอ้...คุณพูดถูก แต่คนเลวอย่างเจย์เดน! ฉันล่ะอยากจะซัดเขาให้หนักไปเลย!" วิลสันมองหญิงสาวที่กำลังกำหมัดไว้แน่น เธอโกรธมากจนพร้อมที่จะสู้ เขาคิดว่าเธอดูน่ารักดี วิลสันยิ้มแล้วพูด "ถ้าคุณอยากจะทำแบบนั้นจริง ๆ ผมจะเรียกให้คนมาพาตัวเขาเข้าไปในซอย เราจะปิดตาเขาเอาไว้ และคุณก็ซ้อมเขาได้