บทที่ 385 รักครั้งแรกของมาดามฟัดด์

"คุณมีเพื่อนแค่ไม่กี่คนเพราะคุณอยู่บ้านทั้งวันไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อมีงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนมัธยมปลาย ทำไมคุณถึงไม่ไปล่ะ? คุณจะได้เจอเพื่อนเก่าด้วย" เวอเรียนมองเขาด้วยน้ำตาคลอ เธอยิ้มให้เขา "ฮีลตัน คุณเปลี่ยนไปนะ ฉันคิดว่าคุณจะไม่ชอบถ้าฉันไปงานรวมรุ่น" เขายื่นมือไปแตะหน้าท้องที่แบนเรียบของเธอ และก้มลงจูบหน้าผากเธอแล้วกระซิบ "ถ้าท้องของคุณใหญ่ขึ้น ผมคงไม่ให้คุณออกไปเที่ยวแล้ว คว้าโอกาสนี้แล้วออกไปสนุกเถอะ" เธอหัวเราะออกมาเสียงดัง "คุณจะขังฉันไว้เหมือนเป็นสมบัติล้ำค่า ถ้าท้องของฉันใหญ่ขึ้นงั้นเหรอ?" "ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมก็เต็มใจที่จะทำแบบนั้น..." ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงประตู เขาเลื่อนริมฝีปากจากหน้าผากลงมาที่จมูกของเธอ เมื่อเขากำลังจะจูบริมฝีปากของเธอ เวอเรียนก็ค่อย ๆ ผลักเขาออกไป เธอหน้าแดง "เจลลี่ บีน อยู่ในห้องนั่งเล่นนะ" เขาก็ยังจูบเธออยู่ดี แต่ไม่ได้จูบนาน เวอเรียนหน้าแดงอีก หลังจากที่ เจลลี่ บีน โยนกระเป๋าไว้ด้านข้าง เธอก็รีบวิ่งเข้ามาหาเวอเรียน "มอนตี้ รีบทำเค้กสตรอวเบอร์รี่เถอะค่ะ หนูหิวแล้ว!" "ได้จ้ะ แม่จะไปทำให้เดี๋ยวนี้" เวอเรียนแต่งตัวและแต่งหน้าในตอนเย็นวันเสาร์ หลังจากนั้นฮี