บทที่ 37 คุณเคยคิดจะตามหาเด็กคนนั้นบ้างหรือเปล่า?

ท่ามกลางสายตาของผู้เข้าร่วมงานปาร์ตี้กลุ่มใหญ่ที่รอชมละครเรื่องนี้ ฮีลตันก็เข้าเดินมาหา วาเนลล์ บังคับให้เธอก้าวถอยหลังเข้าใกล้สระว่ายน้ำ วาเนลล์ กลัวมากจนการเดินของเธอไม่มั่นคง เสียงของเธอสั่น และเธอมองเขาด้วยความหวาดกลัว "ฮีลตัน ฟัดด์ ... คุณกำลังจะทำอะไร?!" เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำตัวบาง และมือของเขาก็ซุกอยู่ในกระเป๋า ด้วยกลิ่นอายที่น่ากลัวของเขาบังคับให้ วาเนลล์ ไปที่ขอบสระทีละก้าว จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า "เธอจะกระโดดลงไปเองหรือว่าให้ฉันจัดการ?" หลังจากที่เขาพูดจบเหมือนมีคลื่นยักษ์ซัดซาดใส่วาเนลล์ เธอก้าวพลาด และตกลงไปในสระว่ายน้ำด้านหลังเธอทันที "กรี๊ดดด..." เธอร้องไห้! "ฮีลตัน ฟัดด์! เวอเรียน มอนท์! ไอ้พวกสารเลว!" ข้างสระว่ายน้ำมีกลุ่มทายาทที่ร่ำรวย และแต่งตัวสวยงามยืนอยู่มากมาย หลังจากที่ฮีลตัน มาถึงพวกเขาทั้งหมดก็เปลี่ยนข้าง พวกเขาชี้ไปที่วาเนลล์ ที่อยู่ในสระว่ายน้ำกระซิบ และเยาะเย้ยเธออย่างประชดประชัน เธอรู้สึกแย่ และน่าสมเพชมาก ริมฝีปากบางของฮีลตันโค้งขึ้นเล็กน้อย และหันไปโอบไหล่ของ เวอเรียน ท่ามกลางสายตาที่ริษยาของทุกคน ฮีลตัน ประคองเธอและออกจากงานเลี้ยงพร้อมกัน ว