บทที่ 348 เขาทำนิสัยที่เธอไม่ชอบ

ยานเดลกลับเข้ามาในห้อง หลังจากที่หมอทำแผลเสร็จแล้ว ซีลีนได้รับบาดเจ็บ เวอเรียนมองไปที่ยานเดลและซีลีน เธอรู้ว่าถ้ายังอยู่ที่นี่เธอจะเป็นส่วนเกิน เธอไม่อยากรบกวนพวกเขา "ฉันจะไปห้องน้ำนะคะ" แล้วเธอก็ออกไปจากห้องแต่งตัว ยานเดลนั่งลงข้างเตียง และมองเท้าของซีลีน เขาจับเท้าของเธอแล้วถาม "ยังเจ็บอยู่รึเปล่า?" เธอสะดุ้งและจับเท้า เหมือนว่ามันยังเจ็บอยู่ "ฉันไม่เป็นไร" ยานเดลขยับเข้าไปใกล้เธอ เธอได้กลิ่นบุหรี่มาจากตัวเขา "คุณออกไปสูบบุหรี่มาเหรอ?" เขารู้ว่าเธอไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ เขาพูดเสียงแหบ "ผมเลิกสูบบุหรี่นานแล้ว ถ้าคุณไม่ชอบผมก็จะไม่สูบอีก" "... คุณอย่าทำเหมือนว่าคุณน่าสงสารแบบนั้นสิ" 'เขาเป็นคนเลิกสูบบุหรี่เอง ทำไมเขาต้องทำตัวน่าสงสารด้วยล่ะ? แล้วทำไมฉันต้องสงสารเขาด้วย?' เธอคิดกับตัวเอง เขาสัมผัสใบหน้าที่บวมและแดงของเธอ "ลีแอนนี่ ผมขอโทษ ผมไม่ควรตบคุณเลย" เธอปัดมือของเขาออก "มันผ่านไปแล้ว คุณตบฉัน แล้วฉันก็ตบคุณด้วย เราหายกันแล้ว" "คุณจะทำร้ายผมอีกกี่ครั้งก็ได้ แต่ผมจะไม่มีวันทำร้ายคุณอีก" ซีลีนกัดริมฝีปาก เธอใจอ่อนลงแล้ว และเธอรู้สึกผิดเมื่อมองที่แก้มด้านขวาของเขา ที่ยังคงมี