บทที่ 318 แอบไปมีเมียน้อย นั่นไม่ใช่ความจริง

"แหวะ..." เวอเรียนอ้วกใส่ยานิ ยานิพูดไม่ออก ผู้หญิงคนนี้... มุมปากของยานิกระตุก ขณะที่เขาขมวดคิ้ว ผู้หญิงของฮีลตันนี่รู้จริง ๆ ว่าจะทรมานคนอื่นอย่างไร! แต่สิ่งที่ยานิทำได้ ก็แค่ส่งทิชชู่ให้เธอ หลังจากเวอเรียนรับทิชชู่มาเช็ดปากแล้ว เธอก็พึมพำฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง "ฮีลตัน...ฉันรู้สึกแย่...อุ้มฉันกลับบ้าน..." เขากัดฟันด้วยสีหน้าขมขื่น เขาเช็ดคราบอ้วกที่เลอะบนเสื้อเชิ๊ดของเขา เขายิ่งขมวดคิ้วแน่นขึ้น โทรศัพท์ของเวอเรียนดังอยู่ในกระเป๋าของเธอ "หือ...โทรศัพท์...โทรศัพท์ของของฉันดัง...ฮีลตัน รับสายให้ฉันหน่อย..." ยานิล้วงโทรศัพท์ของเธอออกมาจากในกระเป๋า ฮีลตันโทรเข้ามา ยานิรีบรับสายทันที "ผู้หญิงของนายอยู่ที่แชลโลว์ บาร์ เธอเมามากแล้วอ้วกใส่ฉัน" ฮีลตันพูด "ฉันจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้" รีอาน่าไปทำอะไรที่บาร์นั่น? แล้วทำไมเธอถึงอยู่กับยานิได้? เมื่อคิดแบบนั้นแล้ว ฮีลตันก็รู้สึกไม่พอใจ ฮีลตันใช้เวลาไม่นานเมื่อไปถึงที่ แชลโลว์ บาร์ เมื่อเขาเข้าไปในร้าน เขาก็เห็นยานิประคองเวอเรียนไว้แน่น ฮีลตันรีบเข้าไปดึงเวอเรียนเข้ามาหาเขาทันที เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ใครให้คุณดื่ม?" เวอเรียนจั