บทที่ 275 ไม่สามารถช่วยเด็กไว้ได้

ช่วงนี้ฮีลตันต้องไปทำงานที่ออฟฟิศและเวอเรียนต้องถูกทิ้งไว้ที่บ้านแล้วไม่มีอะไรทำ เธอมักจะทำซุปไปเยี่ยมเจมส์ที่โรงพยาบาลเสมอ เจมส์มองเธอด้วยเอ็นดู เขาใจดีกับเธอเสมอ "เธอเป็นคนดีนะ ตั้งแต่ฉันเข้าโรงพยาบาลมา ฉันยังไม่เห็นเจนนี่เลย ตรงกันข้าม ฉันต้องรบกวนเธอเธอที่ต้องมาเยี่ยมฉัน แล้วยังทำซุปมาให้อีก เวอเรียนขอบคุณมาก" เวอเรียนยิ้ม "หนูแค่แสดงความกตัญญู และเคารพคุณอาแทนฮีลตัน หนูก็ควรจะทำด้วย แล้ะก็เบื่อที่ต้องอยู่คนเดียวที่บ้าน ไม่มีอะไรทำมากไปกว่านี้ หนูเลยมาเยี่ยมคุณอาค่ะ" เจมส์ ฟัดด์ เห็นอากาศสดใสจากหน้าต่าง "เวอเรียน พาฉันออกไปเดินเล่นหน่อย ให้ฉันได้อาบแดดบ้าง" "ได้ค่ะ" เขาสวมชุดคลุมของโรงพยาบาล แล้วลุกออกจากเตียง เวอเรียนช่วยเขา พวกเขาเดินเล่นผ่านทางสนามหญ้าของโรงพยาบาลไปเรื่อย ๆ เขาอยากจะถามเธอบางอย่าง เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอ แล้วถาม "พ่อของเธอดูแลแม่กับเธออย่างดี ใช่ไหม?" เวอเรียนพยักหน้าแล้วยิ้ม "ใช่ค่ะ คุณพ่อดูแลหนูกับแม่เป็นอย่างดี แต่คุณแม่จากไปก่อน และแม้ว่าคุณพ่อจะแต่งงานใหม่ ท่านก็ยังรักหนู แล้วเมื่อสามปีก่อน คุณพ่อก็จากไปอีกคน..." เมื่อพูดแบบนี้แล้ว ยังคงมีความเศร