บทที่ 1180 เส้นทางโปรยด้วยกลีบดอกไม้

เมื่อเชนน์หายดี ร็อดนีย์ก็พาซาแมนธาไปเที่ยวในสวิตเซอร์แลนด์ แซนด์เดอร์เองก็หายหัวไปที่สวิตเซอร์แลนด์เช่นกัน ไม่รู้ว่าไปเข้าบาร์ดิสโก้ที่ไหน เชนน์รู้สึกหมดปัญญากับคนพวกนี้ ถึงจะบอกว่ามาที่สวิตเซอร์แลนด์เพื่อเยี่ยมเขาก็เถอะ ที่จริงพวกนั้นก็แค่มาท่องเที่ยวเท่านั้น แต่ยังไงก็ดีที่พวกก้างขวางคอหายไปหมด จะได้ไม่มีใครมารบกวนเวลาที่เขาได้อยู่กับแยนนี่ตามลำพัง ตอนนี้ใกล้วันสิ้นปีแล้ว แยนนี่ถามหมอเรื่องอาการของเชนน์แล้วหมอบอกว่าเขาสามารถออกจากโรงพยาบาลได้ เช้าวันต่อมาแยนนี่ก็มาที่ห้องพักผู้ป่วยเพื่อช่วยเชนน์เก็บของ เธอพูดว่า “หมอบอกว่าคุณอาการดีแล้วและออกจากโรงพยาบาลได้” เชนน์ที่ยังนอนอยู่บนเตียงปฏิเสธอย่างดื้นดึง “ฉันไม่ไป” ตอนนี้แยนนี่รู้สึกไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะ? คุณหายดีแล้วนี่ ถ้าคุณยังอยู่ที่นี่ก็เหมือนเป็นการเบียดบังทรัพยากรคนอื่นนะ” เชนน์พูดไม่ออกและยังคงเถียง “ฉันจ่ายค่ารักษานะ ไม่ใช่ว่ามาอยู่ฟรี ๆ สักหน่อย” แยนนี่มองเขาที่นอนอยู่บนเตียงก่อนถาม “แปลว่าคุณจะไม่กลับไปร่วมงานปีใหม่ใช่ไหม? คุณตั้งใจจะอยู่ส่งท้ายปีเก่าในโรงพยาบาลเหรอ? นายท่านจินไม่เป็นห่วงคุณหรือไง?” เชนน์ลืมเรื่องงานปี