บทที่ 116 เมาในบาร์

ตั้งแต่วันนั้นที่เธอออกจากบ้านของตระกูลฟัดด์ ชีวิตของเธอดูเหมือนจะตกอยู่กับขวดเหล้า เพราะเธอไม่สนใจในทุกสิ่งที่เธอทํา กวินคิดว่าเธอสูญเสียของรัก หล่อนเลยพาเธอไปดื่มที่บาร์ ทั้งคู่ดื่มกันมากมาย กอดคอกันร้องไห้งอแง "เวอเรียน มอนท์! บอกมาตามตรงนะ! คราวนี้แกหงุดหงิดเพราะเรื่องผู้ชายหรือเปล่า?" กวินก็ชี้ไปที่หล่อนโดยไม่รู้ตัว "มาเล่นเกมพูดความจริง ๆ กัน หากแกพูดความจริง ฉันก็จะดื่ม" เวอเรียนก็ดื่มไวน์ด้วยใบหน้าที่มึนเมา เธอล้มลงบนโซฟาในห้องส่วนตัว "เอาล่ะ! งั้นฉันคงต้องบอกความจริงกับแก! แกจะได้เมา!" "พูดสิ! แกมีแฟนโดยไม่คิดจะบอกฉันเลยใช่ไหม?" เวอเรียนยิ้ม น้ําตาร่วงหล่นจากมุมตาของเธอ เธอหัวเราะ และพูดว่า "ความสัมพันธ์เหรอ นั่นมันไม่ใช่ความรัก! มันเป็นรักข้างเดียวของฉัน! เต็มใจเสมอ! ฉันคิดว่าอย่างน้อยเขาน่าจะสนใจในตัวฉัน แม้ว่าเขาไม่เคยคืดที่จะชอบฉันก็ตามแต่ ช่างมันเถอะ อย่าไปพูดถึงเลย ฉันจะเอาผู้ชายคนนี้ไปขึ้นบัญชีดําฉันของฉันในอนาคต!” กวินก็รู้สึกเศร้า ความรู้สึกอัดอั้นอยู่ภายในใจเธอเช่นกัน เธอกระแทกแก้วค็อกเทลแก้วใหญ่ทันทีหลังจากดื่มมันหมด "ฉันด้วย! ยานิ เควน ไม่ได้รักฉันเลย! ไหนบ