บทที่ 1128 รอคุณกลับบ้านมาจุดดอกไม้ไฟให้ฉัน 1

ข่าวการแต่งงานของแยนนี่และเชนน์แพร่สะพัดไปทั่ววงการ วินสันได้ข่าวนั้นเช่นกันเขาจึงเดินทางไปเยี่ยมเป็นการส่วนตัวเพื่อแสดงความยินดีในฐานะพ่อ การที่ต้องเจอวินสันแต่เช้านั้นค่อนข้างจะทำให้วันนี้เสียบรรยากาศ แต่แยนนี่ก็ต้องเชิญเขาเข้ามาในบ้านตามมารยาท วินสันพูดพลางหัวเราะ “เจ้าตัวน้อยแยนนี่ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะแต่งงานกับคุณชายเชนน์ ทำไมไม่แจ้งให้ฉันทราบหน่อยล่ะงานแต่งของเธอทั้งทีฉันจะได้เตรียมตัวในฐานะพ่อคน ยิ่งไปกว่านั้นต้องเตรียมจูงมือเธอเดินเข้าพิธีวิวาห์ด้วยนี่” แยนนี่คิดว่านี่มันน่าขำเสียจริงเธอจึงหลุดหัวเราะออกมา “จู่ๆ คุณก็จำได้แล้วหรือว่าเป็นพ่อของฉัน?” “ดูเด็กคนนี้เข้าสิพูดอะไรก็ไม่รู้ ในฐานะพ่อฉันก็ต้องร่วมเข้างานแต่งของลูกสาวอยู่แล้ว” แยนนี่อมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะตอบกลับอย่างสุภาพและห่างเหิน “ไม่จำเป็นหรอกค่ะ ฉันตัดพ่อตัดลูกกับคุณไปนานแล้วคุณจาร์คอป ปัจจุบันฉันใช้นามสกุลจอยไม่ใช่จาคอปอีกต่อไปหากคุณกำลังพยายามจะรีดไถผลประโยชน์บางอย่างจากการแต่งงานของฉันกับเชนน์ ฉันขอให้คุณล้มเลิกความคิดนั้นเสียเพราะแม้ว่าฉันจะมีทรัพย์สมบัติไม่จำกัดฉันก็จะไม่ให้คุณหรือตระกูลจาคอปสักแดงเดียว”