บทที่ 1114 เธอคือเปลวเพลิงที่อบอุ่นและดวงดาวนำทาง 3

บรรยากาศรอบโต๊ะอาหารตึงเครียดเป็นพิเศษ ฮีลตันกำลังสังเกตการณ์ เขาดูเหมือนจะไม่เข้าไปยุ่ง ในขณะที่เจลลี่ บีนกำลังกินอาหารเด็กอยู่นั้นเอง เธอก็ใช้ส้อมเล็ก ๆ จิ้มกุ้งผัดไข่ดาวไปให้แยนนี่ แล้วเสนอด้วยเสียงเด็ก ๆ “น้าแยนนี่ อันนี้เป็นของโปรดของหนู แล้วหนูจะเอาให้น้ากินค่ะ คืนนี้น้าค้างที่บ้านหนูแล้วนอนเป็นเพื่อนหนูได้ไหม?” แยนนี่จ้องเข้าไปในดวงตาใสซื่อกลมโตของเจลลี่ บีน เธอได้ยินเสียงเชนน์ที่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอเอ่ยเสียงเย็นชาว่า “ไม่!” ก่อนที่แยนนี่จะได้ทันปฏิเสธเด็กน้อยเสียอีก ทั้งแยนนี่ทั้งเจลลี่ บีนต่างมองไปทางเขาเป็นตาเดียวกัน เจลลี่ บีนขมวดคิ้วแล้วจ้องไปที่เชนน์ ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “ทำไมไม่ได้ล่ะคะ? น้าแยนนี่ก็ตกลงจะแต่งงานกับพ่อหนูแล้วนี่นา!” แยนนี่จ้องเชนน์ด้วยสายตากลัว ๆ เชนน์รู้สึกไม่สบายใจที่เธอต้องเขาไม่หยุด เขาจึงเอ่ยขึ้นมาว่า “ไม่ก็คือไม่! พ่อหนูกับน้าแยนนี่ยังไม่ได้ใบสมรสเลย แล้วที่มาอยู่ด้วยกันในบ้านแบบนี้น่ะ หนูรู้ไหมว่ามันมีผลกระทบที่ไม่ดี” เจลลี่ บีนไม่เข้าใจว่าเขาพูดเรื่องอะไร เธอได้แต่ขมวดคิ้วครั้งใหญ่ ฮีลตันพูดแซว “ไม่ยักรู้นะว่าคนที่ทำตัวแย่ ๆ แบบนายก็กลายเป็นพ