บทที่ 1086 ตอนนี้ฉันขอประกาศว่าเราคืนดีกันแล้ว

เชนน์นั่งเฝ้าอยู่ข้างตัวแยนนี่ไม่ห่างตลอดทั้งคืน เขารู้สึกเบาใจขึ้นหลังจากที่อุณหภูมิร่างกายของแยนนี่ลดลงไปหลังจากได้รับน้ำเกลือไปสามขวด แสงแรกของตะวันทะลุผ่านหน้าต่างเก่า ๆ ของคลินิกเล็ก ๆ นี้ เชนน์พิงศีรษะของเขากับศีรษะของแยนนี่แล้วค่อย ๆ หลับตาลงและหลับไป เนื่องจากเขาไม่ได่นอนหลับมาเป็นเวลาสองถึงสามวัน เชนน์จึงหลับลึกและนาน ตอนที่เขาตื่นขึ้นมาและขยี้ตา เขาก็เห็นว่าคนป่วยหายตัวไป แยนนี่อันตรธานหายตัวไป หัวใจของเชนน์เต้นรัวหลังจากที่เขามึนงงไปสองวินาที เขาผุดลุกขึ้นทันทีและเริ่มมองหาเธอไปทั่วคลินิก ระหว่างที่กำลังค้นหาอย่างบ้าคลั่ง เขาก็พบกับชาวแอฟริกันหลายคน ‘บ้าชะมัด ผู้หญิงคนนี้ไม่มีหัวใจเลย หลังจากที่ฉันดูแลเธอทั้งคืนเธอก็ยังกล้าทิ้งฉันไว้คนเดียว’ เชนน์กัดฟันและไม่สนใจเรื่องอื่นในขณะที่เขาเดินออกจากคลินิกเล็ก ๆ นั่นไป เขาเตรียมตัวที่จะกลับบ้านไปตามหาเธอ แต่ในตอนที่เขากำลังรีบร้อนหุนหันออกไปจากคลินิก เขาก็เห็นแยนนี่เดินออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้กับคลินิก ในมือของเธอมีถุงพลาสติกสีขาวขณะที่ดวงตาของเธอดูซึมกะทือ มันไม่คมกล้าเช่นที่เธอเป็นโดยปกติ และดูอ่อนแรงล