บทที่ 1030 ถ่ายละครในชนบท

เชนน์ยังคงหลับอยู่ตอนที่แยนนี่ตื่นแต่เช้า เพื่อทำอาหารเช้า และกำลังจะออกเดินทางในเช้าวันต่อมา แยนนี่พิงขอบประตู และพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า "เฮ้ เชนน์ ฉันทำอาหารเช้าไว้แล้ว ฉันเก็บไว้ในกล่อง อย่าลืมกินมันตอนที่คุณตื่นนะ" เชนน์ได้ยินสิ่งที่เธอพูดแต่ไม่ได้ตอบ แยนนี่ลากกระเป๋าของเธอไว้ข้างหลัง และเดินออกจากบ้าน เชนน์ได้ยินเสียงล้อลากกระเป๋า และประตูที่ปิดลง หลังจากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาเจค “มีอะไรเหรอครับ ประธานจิน?” "จัดหาผู้จัดการให้แยนนี่ และให้ผู้จัดการไปเจอกับทีมงานของกองถ่าย" “ครับท่าน ประธานจิน” … ไม่นานหลังจากที่แยนนี่ไปถึงโรงแรม ทีมงานภาพยนตร์ก็เข้ามาพัก มีคนมาเคาะประตูห้องของเธอ “คุณใช่คุณแยนนี่ จอยส์หรือเปล่า?” แยนนี่พยักหน้า และพูดว่า "ใช่ค่ะ คุณมาแจ้งฉันเรื่องการถ่ายทำงั้นเหรอ?" คน ๆ นั้นเป็นผู้หญิงที่ดูอวบในวัยสามสิบ เธอดูเป็นมิตร และแต่งหน้าเบา ๆ พูดด้วยรอยยิ้มว่า "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อสปริง แซนเดอร์สัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวของคุณค่ะ คุณเรียกฉันว่าสปริงก็ได้ค่ะ" แยนนี่ตกตะลึง และไม่คาดคิดว่าจู่ ๆ เธอจะมีผู้จัดการส่วนตัวอ