บทที่ 1026 ผู้ชายที่หยิ่งในศักดิ์ศรี

ที่โต๊ะอาหารในเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อแยนนี่ออกไปออดิชั่น จู่ ๆ เธอก็นึกถึงเรื่องที่ซินดี้ขอจากเธอ “เฮ้ เชนน์ คุณรู้จักคาเมรอน เยเกอร์ไหม?” เชนน์หยุดขณะที่ถือช้อนส้อม เขาเลิกคิ้วมองเธอ สายตาของเขาดูน่ากลัวในขณะที่เขาพูด “ผมไม่นึกเลยว่ายัยเด็กแสบอย่างคุณจะโลภขนาดนี้ ไม่ใช่แค่คุณต้องการผม แต่คุณยังต้องการคาเมรอนด้วยเหรอ?” แยนนี่พูดไม่ออก เธอคิดในใจ 'ฉันไร้เดียงสา และอีกอย่าง ฉันไม่สามารถรับมือกับคุณทั้งสองคนพร้อมกันได้' “ฉันไม่กล้าหรอก” แยนนี่ตอบพร้อมกับหัวเราะคิกคัก เชนน์ตอบ "หมายความว่าคุณโลภมาก แต่ขาดความกล้าที่จะทำแบบนั้นจริง ๆ" “ไม่ ฉันไม่มี” แยนนี่พูดขณะดึงนิตยสารที่มีคาเมรอนบนหน้าปกออกจากกระเป๋าของเธอ “ซินดี้ เพื่อนสนิทของฉัน ชอบคาเมรอนมาก และเป็นแฟนตัวยงมาห้าหกปีแล้ว เธอแค่ต้องการลายเซ็นส่วนตัวของเขา” จากนั้นแยนนี่ก็มอบนิตยสารให้เขา เชนน์รับนิตยสาร และชำเลืองมองชายบนปกนิตยสาร ก่อนจะพูดว่า "ว้าว เขาดูแย่มาก ผมแค่ไม่เข้าใจว่าเขามีเสน่ห์ดึงดูดใจอะไรถึงได้ดึงดูดแฟนคลับผู้หญิงมากมายขนาดนั้น คุณว่าเขาดูดีกว่าผมไหม?" แยนนี่คิดในใจ ‘นั่นเป็นคำถามที่ตอบยากมาก’ แยนนี่ฉีกยิ้มอย่างน่